Foto bij two

this day is permanently for me

'YESSSS! Eindelijk vast land' schreewde Femke toen we de bus uit waren gestapt. Dit lijkt misschien een beetje overdreven, maar die buschauffeur kon gewoon niet rijden. Er kwamen nog wat half-kokhalzende mensen naar buiten stappen. We besloten maar om naar school te lopen, nadat de buschauffeur ons boos had aangekeken. 'HAHA, die pokerface van die buschauffeur dan.' Je kon het bijna niet verstaan wat Femke zei omdat ze zo hard aan het lachen was. 'Alsof hij ons dood wou hebben, zo boos keek hij.' We kwamen ondertussen aan op het schoolplein en iedereen keek ons weer raar aan, tjaa misschien omdat we al in ons examenjaar zitten. 'Stt, stop nou eens met lachen, iedereen kijkt ons aan.' Ik gaf haar een sirieuze blik toen ik dat zei.Gelukkig begreep ze het en we probeerden met een normaal gezicht naar onze kluisjes te lopen om daar onze jas in te stoppen. 'Welk vak hebben we eigenlijk?' vroeg ik. 'Uh ik dacht we natuur en techniek hadden' beantwoordde ze mijn vraag. We liepen dan maar naar boven, om voor het lokaal op de bel te wachten.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen