De ontdekking van verwarrende gevoelens.

Harry Part of View
Ik spring snel uit de auto en ren het hotel in. Al vanaf het moment dat we weg zijn gereden van het concert moet ik naar de wc. Maar het was best wel een lange rit naar het hotel. Ik ren de gang door en kijk zoekend rond. De receptioniste kijkt me vragend aan. “Wc?” vragend, bijna smekend kijk ik haar aan. Ze glimlacht en wijst naar links. Ik stuif de hoek om en ren het hokje in.
Een minuutje later kom ik opgelucht weer naar buiten. Ik moet echt minder cola gaan drinken. Vrolijk loop ik terug. Ik besluit eerst even langs Liekes kamer te gaan, ze was niet mee geweest naar het concert. Dus ik wilde haar nog even goedenacht wensen. Opeens blijf ik stokstijf staan. Eerst twijfel ik of ik het wel goed zie, maar dan weet ik het zeker. Lieke staat daar, te zoenen, met een andere man. Jongen eigenlijk. Onze leeftijd. Snel doe ik weer een stap naar achteren dat ze mij niet kan zien. Mijn hart slaat overuren en mijn hersenen begrijpen er niks van. Snel loop ik de andere kant op en via een andere lift ga ik naar boven. Nog steeds verdoofd loop ik de gang op. Net voor ik mijn deur open wil maken, besef ik dat ik daar helemaal niet wil zijn. Ik loop één deur terug en klop zachtjes aan. “Kom maar.” Klinkt Louis vrolijke stem vanaf de andere kant. Voorzichtig open ik de deur en zie dat Louis net een schoon shirt aan trekt. “Hee Har! Wat ko..” Hij valt stil als zijn blik op mij valt. Zonder nog iets te zeggen loopt hij naar me toe en slaat zijn armen om me heen.