Fifty-Nine

*Zoey Miller

Ik dwong mezelf te glimlachen voor de camera's en te wuiven naar het publiek toen ik binnenkwam. Harry had nog steeds dezelfde glimlach op zijn gezicht, alsof hij zich niet bewust was van alle twijfels in mijn hoofd op dit moment, die hij had veroorzaakt. Maar hij wist het maar al te goed, daar was ik zeker van, de schijnheilige poedel kon gewoon goed acteren. Ik kon er niets aan doen, ik haatte hem gewoon op dit moment. Met een erg geforceerde lach op mijn gezicht plofte ik me naast Liam neer op de zetel.
Ik moest moeite doen om die er niet te gemaakt uit te doen zien, Ariana daarentegen had geen moeite met glimlachen. Ze had haar knapste kleren aangetrokken en paradeerde met haar hoogste hakken over de set.
Ze was helemaal in haar element. Niet moeilijk ook, ze oefende al voor dit soort dingen sinds haar vijfde. Ik kan me herinneren dat, toen ik tien jaar oud was, ik haar betrapte in de badkamer met haar mooiste kleren en mama's naaldhakken aan, een overemotionele speech gaf tegen de spiegel. Ze hield daarbij een fles zeep vast en bedankte iedereen voor haar "soapie". 'Ik had dit echt niet verwacht!' acteerde ze. Ze was ongeloofelijk kwaad toen ik in lachen uitbarstte. Dat was ook een heel erg emotioneel moment voor mij, het was namelijk de eerste keer dat ik besefte dat ik cooler was dan mijn grote zus.
Amelia zette zich opnieuw neer en glimlachte naar ons. 'Dag dames.' begroette ze ons. Ik mompelde iets van een gedag terug toen ze al verder ging. 'Jullie zijn Liams nichtjes, hebben jullie grappige verhalen of feitjes voor ons?'
'Pas op wat je zegt, hé, Zoe' lachte Liam terwijl hij me aanstootte met zijn elleboog. Ik grinnikte en groef diep in mijn geheugen. Zomer aan zee in 2005, Harry, die keer toen Liam in de beerput viel, Harry en Mell, die keer toen we Liam in zijn slaap hadden ingegraven op het strand, Harry, ... Het maakte niet uit wat ik dacht, ik kwam altijd opnieuw uit op Harry. 'Wist je dat Liam bang is voor lepels?' flapte ik er dan maar uit. Iedereen lachte, even dacht ik dat het om dat feit was, maar het was om mijn onwetendheid, iedereen wist blijkbaar al lang dat Liam bang was voor lepeltjes. Nogmaals een bewijs dat ik nieuw was in de hele 1D wereld.