53
Fernando Torres
Zonder enig briefje achter te laten, zonder enig afscheid te nemen van wie dan ook, niet van Trace niet van David en nee ook niet van Scarlett, was ik weggegaan, terug naar spanje. Het deed me allemaal te pijn, mijn hart was een groot emotioneel wrak. Maar ik moest een keer in mijn leven wat afmaken, het moest. En op dit moment koos ik voor mijn veilige optie, mijn backup was Scarlet. Toch ging mijn hart grotendeels uit naar Scarlet, maar ik kon Olalla voor geen mogelijk alleen laten.
Ik beet op mijn lip toen ik mijn ticket in de handen duwde van de stewardess die me met een zoet glimlachje aankeek. “Hallo Meneer, een fijne reis toegewenst” Flirtte ze met me en ik zuchtte even diep waarna ik met moeite een klein glimlachje om mijn lippen kreeg. “Bedankt” Mompelde ik nors. Ik liep door de grote ‘slurf’ richting het vliegtuig en nam plaat op mijn aangegeven stoel. Ik voelde me enorm kloten, en het was allemaal mijn eigen schuld ook nog. Ik pakte mijn mobiel erbij, checkte mijn inbox die vol zat met smsjes van David, Trace, zelfs één van Scarlet. Mijn vinger bleef boven haar smsje zweven, klaar om het te openen. Ik nam een hap lucht en net toen ik haar smsje wou openen klonk er door de speakers dat we onze riemen moesten omdoen, omdat we gingen opstijgen. Stiekem opgelucht legde ik mijn mobiel nog even weg, niet in staat de waarheid onder ogen te komen. Ik bevestigde mijn gordel en keek richting het beeldschermpje voor me waar een saaie komedie op de zien was. Ik pakte mijn mobiel weer en zette hem snel op ‘vliegtuigstand’. Snel drukte ik een kauwgompje uit de verpakking en drukte ik het in mijn mond, versteend begon ik te kauwen op het droge, mint-smaak kauwgompje. Al snel vielen mijn ogen dicht, mijn nachtrust was de afgelopen dagen ver te zoeken geweest.
Met mijn ogen knipperde ik toen ik werd aangetikt door een vlinderlicht vingertje. Ik opende mijn ogen, maar sloot ze al snel weer tegen het velle licht. Een meisje, rond de 20 schatte ik haar, verscheen voor mijn ogen. Ze had blond lang haar en blauwe ogen met dezelfde perfecte rode lippen als Scarlet. “Scarlet” Mompelde ik opgelucht toen ik met een hoopvolle glimlach mijn ogen opende, het was maar een droom. Al snel werd die droom afgekraakt toen de egale, gebruinde huid en verschillende moedervlekjes in haar gezicht, dit was niet Scarlett, dit was geen droom. “Scarlet?” Zei haar heldere lach, grote kuiltjes verschenen in haar wangen toen ze breed glimlachte, ze was verdomd knap. “We zijn geland meneer” Zei ze toen, pas toen viel me haar airport-pakje op. “Oh..” Was mijn korte antwoord toen ik alles bij elkaar griste. “Back in Spain” Mompelde ik en het meisje knikte. “Het is heerlijk weer, u boft maar” Ik glimlachte en knikte waarna ik mijn gordel losklikte die ik al die tijd om had gehad. “Ik weet het” Zei ik met een glimlach waarna ik opstond en het meisje groette. “Bedankt dat je me hebt gewekt…?” Ze keek me met een lachje aan. “Beaudine” Zei ze waarna ik knikte. “Beaudine..” Zei ik toen. “geen probleem Fernando..” Zei haar heldere stem waarna ik met een lachje het vliegtuig verlate. Het lachen was al snel verdwenen toen ik het vliegtuig uitstapte en ik de harde realistische wereld weer toestapte toen ik oog in oog stond met Olalla. Met een grote sprong belandde ze in mijn armen en kuste ze heel mijn gezicht. “Ik heb je zo gemist kierde ze..” Ik glimlachte en snoof haar vertrouwelijke geurtje op. “Ik jou ook…” Beaamde ik. “Ik jou ook…”
Zonder enig briefje achter te laten, zonder enig afscheid te nemen van wie dan ook, niet van Trace niet van David en nee ook niet van Scarlett, was ik weggegaan, terug naar spanje. Het deed me allemaal te pijn, mijn hart was een groot emotioneel wrak. Maar ik moest een keer in mijn leven wat afmaken, het moest. En op dit moment koos ik voor mijn veilige optie, mijn backup was Scarlet. Toch ging mijn hart grotendeels uit naar Scarlet, maar ik kon Olalla voor geen mogelijk alleen laten.
Ik beet op mijn lip toen ik mijn ticket in de handen duwde van de stewardess die me met een zoet glimlachje aankeek. “Hallo Meneer, een fijne reis toegewenst” Flirtte ze met me en ik zuchtte even diep waarna ik met moeite een klein glimlachje om mijn lippen kreeg. “Bedankt” Mompelde ik nors. Ik liep door de grote ‘slurf’ richting het vliegtuig en nam plaat op mijn aangegeven stoel. Ik voelde me enorm kloten, en het was allemaal mijn eigen schuld ook nog. Ik pakte mijn mobiel erbij, checkte mijn inbox die vol zat met smsjes van David, Trace, zelfs één van Scarlet. Mijn vinger bleef boven haar smsje zweven, klaar om het te openen. Ik nam een hap lucht en net toen ik haar smsje wou openen klonk er door de speakers dat we onze riemen moesten omdoen, omdat we gingen opstijgen. Stiekem opgelucht legde ik mijn mobiel nog even weg, niet in staat de waarheid onder ogen te komen. Ik bevestigde mijn gordel en keek richting het beeldschermpje voor me waar een saaie komedie op de zien was. Ik pakte mijn mobiel weer en zette hem snel op ‘vliegtuigstand’. Snel drukte ik een kauwgompje uit de verpakking en drukte ik het in mijn mond, versteend begon ik te kauwen op het droge, mint-smaak kauwgompje. Al snel vielen mijn ogen dicht, mijn nachtrust was de afgelopen dagen ver te zoeken geweest.
Met mijn ogen knipperde ik toen ik werd aangetikt door een vlinderlicht vingertje. Ik opende mijn ogen, maar sloot ze al snel weer tegen het velle licht. Een meisje, rond de 20 schatte ik haar, verscheen voor mijn ogen. Ze had blond lang haar en blauwe ogen met dezelfde perfecte rode lippen als Scarlet. “Scarlet” Mompelde ik opgelucht toen ik met een hoopvolle glimlach mijn ogen opende, het was maar een droom. Al snel werd die droom afgekraakt toen de egale, gebruinde huid en verschillende moedervlekjes in haar gezicht, dit was niet Scarlett, dit was geen droom. “Scarlet?” Zei haar heldere lach, grote kuiltjes verschenen in haar wangen toen ze breed glimlachte, ze was verdomd knap. “We zijn geland meneer” Zei ze toen, pas toen viel me haar airport-pakje op. “Oh..” Was mijn korte antwoord toen ik alles bij elkaar griste. “Back in Spain” Mompelde ik en het meisje knikte. “Het is heerlijk weer, u boft maar” Ik glimlachte en knikte waarna ik mijn gordel losklikte die ik al die tijd om had gehad. “Ik weet het” Zei ik met een glimlach waarna ik opstond en het meisje groette. “Bedankt dat je me hebt gewekt…?” Ze keek me met een lachje aan. “Beaudine” Zei ze waarna ik knikte. “Beaudine..” Zei ik toen. “geen probleem Fernando..” Zei haar heldere stem waarna ik met een lachje het vliegtuig verlate. Het lachen was al snel verdwenen toen ik het vliegtuig uitstapte en ik de harde realistische wereld weer toestapte toen ik oog in oog stond met Olalla. Met een grote sprong belandde ze in mijn armen en kuste ze heel mijn gezicht. “Ik heb je zo gemist kierde ze..” Ik glimlachte en snoof haar vertrouwelijke geurtje op. “Ik jou ook…” Beaamde ik. “Ik jou ook…”
reacties hihi
Reageer (2)
Ik heb het in een ruk uitgelezen en als mijn ouders zouden weten dat ik op een doordeweekse dag op dit tijdsstip nog op quizlet zat zouden ze me echt killen hihi
1 decennium geledenIt will remain our little secret haha
Ik neem een abo en jij gaat als de bliksem nieuwe hoofdstukken scrhijven en je moet ophouden met jezelf elk hoofdstuk zo af te kraken! Ik ben ook onzeker over mijn schrijvwerk maar je moet je wel een beetje presenteren he
Als het niet goed was had ik het niet in een dag uitgelezen!
boh ik haat hem. mag je hier vloeken. jongens denken altijd dat als iets misgaat met de een dat zze bij een andere kunnen komen. nou wij zijn geen voorwerpen denk aan onze gevoelens
1 decennium geleden