23/02/2012

Mijn Beste Steun en Toeverlaat,

Vandaag gaan lasershooten met de groep! En ik zweer het je, het is een echte aanrader! Ik was er wel helemaal niet goed in. Ik heb zelfs negatief gehaald, kun je dat geloven? Nu eigenlijk ben ik er wel trots op, ik denk niet dat er veel mensen kunnen zeggen dat ze een negatieve score hebben behaald bij het lasershooten. Het spel zelf was fantastisch. Ik vond het maar saai om constant op dezelfde plek verborgen te blijven dus heb ik constant rondgelopen. Daarom dat ik ook veel werd geraakt want andere mensen hadden zich ergens vanboven verstopt en schoten dus op mij als ik langskwam. Maar goed, eigenlijk weet ik niet zo goed hoe ik het moet beschrijven om het fantastisch tof te laten klinken dus laat ik het maar gewoon hierbij. Morgen gaan ik en Xan er met zijn tweetjes op uit. Hij zei dat hij een verassing voor me had voorbereid. Schattig hè? Zo’n jongens zie je enkel in films of je leest erover in boeken, maar ze bestaan dus ook echt! Xan is er het levende bewijs van. Maar goed, dat is morgen. Heb ik je trouwens al verteld dat ik erin ben geslaagd om al jonglerend te eenwieleren? Wel het is me dus gelukt! Hoera voor mij! Ik ben best wel trots op mezelf zo. En ohja, gisteren heet Elias een fotoshoot gehouden met mij en Xan en Simon en Lis. Hij moest namelijk portretten maken van een jongen en een meisje en de foto’s die eruit zijn gekomen zijn werkelijk prachtig. Als hij niet slaagt dit jaar dan weet ik het ook niet meer. Volgens mij wordt Elias later nog zo’n portretfotograaf wiens foto’s in alle tijdschriften en kranten te zien gaan zijn. En Lis is begonnen met een nieuwe hobby, schrijven. Jawel, ze is een verhaal aan het schrijven. En eerlijk gezegd, het is beter dan ik had verwacht. Maar dat wil niet zeggen dat ze het afwerkt. Zo is Lis wel, met iets beginnen maar het nooit afwerken. Ik heb met Matt gewed dat ze het verhaal niet gaat afwerken. Maar hij is overtuigd van wel. Ze is een verhaal voor jongere kinderen aan het schrijven en heeft beslist dat ik voor de tekeningen moest zorgen moest ze het ooit willen uitgeven. Ik heb maar toegestemd om haar gunstig te stemmen ook al denk ik niet dat ze haar boek ooit zal kunnen uitgeven, gewoon omdat ze het niet eens zou afwerken. Of de moed zou hebben om op een drukkerij af te stappen. Simon steunt haar wel volledig in haar nieuwe hobby. Wat wel een stimulans vormt voor haar, denk ik. Achja, we zullen wel zien wat het geeft zeker? Ik wens haar alleszins veel succes toe. En als ze ooit toch een boek uitgeeft ga ik sowieso een exemplaar kopen, zodat ze er minstens 1 heeft verkocht. Oké, ik weet het, ik ben een beetje gemeen. Maar ik denk niet dat Lis het erg zou vinden moest ze jou ooit in handen krijgen. Wat dus never nooit gaat gebeuren. Want jij bent van mij en niemand mag in jou lezen. En ok, Xan heeft dat wel stiekem gedaan maar dat heb ik hem al vergeven en ik heb hem laten beloven dat hij dat nooit meer zou doen. Dus dat is ook opgelost. En ik heb die potloden uitgetest die ik van die tekenaar heb gekregen, je weet wel van eergisteren. En ze zijn echt fenomenaal goed! Ik heb besloten om ze te sparen voor tekeningen die ik zelf echt goed vind. Want ik besteed het beste niet aan tekeningen waar ik niet 100% in geloof. Zo ben ik wel. Ik ben trouwens bezig aan een portret van Xan. Ik ben ook van plan om portretten van Lis, El, Matt, Sam, Simon en Elias te maken, gewoon omdat ik daar zin in heb. Maar goed, ik ga eens slapen en diep nadenken over wat de verassing van Xan nu in hemelsnaam kan zijn want ik ben eerlijk gezegd wel reuze benieuuwd!

Slaapwel