Step 5 - Meeting the family

“Wat heb je gedaan?” Hugo’s eetlust was verdwenen nu hij had gehoord tot wat voor doortrapte daden zijn nichtje in staat was. Hij schoof zijn bord met de drie boterhammen die hij nog niet had aangeraakt aan de kant. “Je maakte dus echt geen grapje toen je zei dat je drastische maatregelen wilde nemen.”
      “Maak ik ooit grapjes over zoiets belangrijks?” vroeg Lily, die het geweldig vond dat ze een dergelijke geschokte reactie uit Hugo had kunnen krijgen. Af en toe vertoonde ze toch wel wat Slytherin trekjes.
      “Dat je Albus en Scorpius wilt helpen valt je nog te vergeven, al is het misschien ongewenst, maar om ze nou meteen uit de kast te sleuren… En dat terwijl ze waarschijnlijk nog niet eens weten dat ze in de kast zitten. En nog wel in een brief aan oma, bij Merlins baard! Lily, besef je wel wat je hebt aangericht?”
      Lily nam onschuldig een hap van haar poffertjes. “Ik heb helemaal niemand ‘uit de kast gesleurd’. Ik heb gewoon een brief aan oma gestuurd waarin ik een aantal hints heb laten vallen en haar heb gezegd dat Albus er erg verlegen over was en zelfs mij niets durfde te vertellen.”
      Hugo snoof. “Zelfs jou?”
      Lily pruilde. “Waarom ben je toch steeds zo gemeen tegen me?”
      “Omdat je dat blijkbaar verdient,” antwoordde Hugo zonder omwegen.
      “Wat? Ik sloof me uit om een goede daad te verrichten en verdien daarmee hatelijk commentaar? Weet je wel hoeveel uren ik inmiddels aan mijn plannen heb besteed?”
      “Ik kan me er wel iets bij voorstellen, aangezien ik je al anderhalve week nergens anders over heb horen praten. Als je het mij vraagt had je die tijd beter aan iets anders kunnen besteden - huiswerk, om maar iets geks te noemen.”
      “In dat geval is het maar goed dat ik het jou niet vraag.”
      Hugo rolde met zijn ogen en Lily had de neiging haar tong uit te steken, maar ze werd afgeleid. De zwerm uilen die door de ramen naar binnen vlogen trok haar aandacht en haar woordenstrijd met Hugo was vergeten.
      “Let op, nu gaat het gebeuren,” fluisterde ze hem gespannen toe, al was er eigenlijk geen reden om haar volume te dempen.
      Ze keek zo aandachtig naar Albus en Scorpius, die een stuk verderop aan de tafel van Gryffindor zaten, dat ze de uil die met een pootje in haar glas lande haast niet opmerkte. Dat hij daarbij melk over haar schone blouse spetterde merkte ze echter wel op. “Hey!”
      Hugo nam een van de brieven aan die het dier bij zich droeg terwijl Lily op levensgevaarlijke rondvliegende olifanten mopperde. Hij begon te lachen zodra hij las wat erin stond. Lily keek op en griste het papier uit zijn handen om te zien wat er zo grappig was.
      Lieve Lily, las ze, bedankt voor je brief, schat. Het is heel lief van je dat je je zo veel zorgen maakt om Albus, maar dat is echt niet nodig. Hij is net zo dapper als jij en hij kan ook prima voor zichzelf opkomen, dus je hoeft je geen zorgen te maken. Dat gezegd, hoop ik dat je hem een beetje met rust zult laten. Dat je je zo verantwoordelijk voelt voor anderen is typisch iets wat je van je vader hebt overgenomen en dat is een geweldige karaktereigenschap waar je heel trots op mag zijn, maar in dit geval zul je zien dat Albus het zelf allemaal wel kan regelen. Als hij je nodig heeft of iets met je wil delen, zal hij uit zichzelf wel naar je toekomen. Hoe gaat het met je schoolwerk? Doe James de groetjes van me, want ik weet dat Albus dat niet wil doen. Veel liefs, oma.
      PS Ik wilde koekjes meesturen, maar je grootvader bleek ze ondanks zijn dieet allemaal opgegeten te hebben. Die houd je dus nog van me tegoed, meid.
      Lily verspilde geen tijd door boze blikken naar haar neef te werpen, die nog steeds de slappe lach had, maar keek in plaats daarvan weer naar haar broer en diens vriend. Albus had ook een brief gekregen van dezelfde uil, en achteraf wenste Lily dat ze dat stuk perkament had gepakt toen het nog binnen handbereik was. Wat ze allemaal wel niet zou geven om te weten wat er in dat bericht stond - helaas zou ze er tevreden mee moeten zijn dat ze alleen de reacties op Albus’ gezicht kon bestuderen.
      Wat ze daar zag maakte haar echter niet echt blij. Albus scande het bericht en gaf het daarna door aan Scorpius. Dat hij het ook te lezen kreeg gaf Lily nog een klein sprankje hoop dat er misschien ook iets over hem in stond, maar het gebrek aan geschrokken reacties maakte haar duidelijk dat dat waarschijnlijk niet het geval was.
      “Weet je dat wij de beste oma ooit hebben?” vroeg Hugo. Lily maakte een instemmend geluid, al had ze niet echt geluisterd.
      Nadat Scorpius de brief had gelezen rolde hij hem op en gaf hem glimlachend terug aan Albus. Op dat moment verscheen James ten tonele. Hij greep de brief en begon grijnzend hardop stukjes voor te lezen. Lily leunde onwillekeurig in zijn richting, maar de afstand was te groot om iets te kunnen verstaan boven het rumoer in de zaal uit.
      “Mag ik de rest van je poffertjes?” zei Hugo.
      “Tuurlijk,” mompelde Lily afwezig.
      Wat er toen gebeurde was interessant; Albus werd rood, Scorpius rolde met zijn ogen en James liet de brief lachend weer in Albus’ handen vallen voordat hij wegliep. Wat kon dat te betekenen hebben?
      “Ik ga mijn haar groen verven en een tongpiercing laten zetten. Doe je mee?”
      Lily zat nog steeds met haar gedachten aan de andere kant van de tafel. “Ja.” Pas daarna besefte ze dat Hugo net iets behoorlijk vreemds had gezegd. “Wacht, wat?”
      Hugo haalde zijn schouders op en nam nog een hap van haar poffertjes. “Geen groen haar, dus?”



Next: Step 6 - The proposal