A Day In French || 002

Het begon avond te worden. De straatlantaars gingen aan en de meeste winkels gingen dicht. Ik zag dat de Eiffeltoren al 'dicht' was. De zon begon onder te gaan en het werd donker. Ik liep recht op de Eiffeltoren af. "Wat ga je nou doen? Je kan niet meer de Eiffeltoren op nu. " zei de jongen. Ik negeerde wat hij zei en klom over het hek heen. De jongen sprong me achterna. "Hoe heet je trouwens?" vroeg ik aan hem. "Ik ben Niall, Niall horan. En jij?" vroeg hij, mij nog steeds achterna-lopend. "Ik ben Samantha, Samantha Dubois. Maar je mag ook Sam zeggen, wat jij leuk vind." Ik liep de trappen van de Eiffeltoren op totdat we tot het hoogste punt waren. "Nou, waarom zijn we hier, we mogen hier niet zijn dus zeg nou maar wat je wilt." zei Niall chagerijnig. "Nou.. kijk nog eens terug naar die films. De jongens vonden de meisjes dus leuk. Maar zij hen niet. En daarom deed de jongen iets heldhaftigs. Dus..." zei ik en ik ging op de rand zitten. Ik begon weer verder met praten. "Als jij me echt niet wilt, dan heeft mijn leven toch ook geen zin meer.." zei ik. "Wat ga je doen?!" zei Niall geschrokken. Ik ging op de rand staan aan de andere kant. "Nou, heel simpel, me laten vallen. De kans dat ik dit overleef is wel heel klein. " "Doe normaal! Niet doen!" riep Niall. "Ga met me uit, " zei ik en ik keek hem strak aan. "Nee.. ik ga niet met je uit.. " zei Niall. Ik zuchtte. "Oke, dan spring ik maar.. " "Nee! Niet doen, oke ik ga met je uit!" schreeuwde Niall. "Je moet het wel menen, je moet het niet doen om me een plezier te doen." zei ik droog. "Oke, ik ga met je uit!! Ik meen het! Ik wil het!" zei hij. "zeg het." zei ik. "Ik wil met je uit!!" schreeuwde hij heel hard. "Oke oke," zei ik lachend. "Ik ga wel met je uit." Ik glimlachte en zette een stapje naar boven om weer over de rand te klimmen. Niall kwam bij de rand staan en wachte tot ik weer over de rand kwam. Ik moest nog één stap en dan kon ik er overheen. Maar plots gleed mijn voet uit. Ik slaakte een harde gil en kon met 1 hand nog de rand vastgrijpen. Niall schoot naar voren en stak zijn hand uit. "Pak mijn hand!" schreeuwde hij. Met mijn andere hand pakte ik zijn hand. Daar hing ik dan, aan de Eiffeltoren, op het punt om te gaan vallen, als Niall me niet snel omhoog zou trekken. Hij pakte ook mijn andere hand en trok me omhoog. Hij viel achterover en ik viel bovenop hem. Hij keek me aan en glimlachte. "Nou, heb je nu dat gevoel uit die films van je?" vroeg hij aan me. Ik knikte, nog steeds een beetje in shock.