Fifty-one.

“Niall!” schreeuw ik zo hard als ik kan. Maar hij is nergens te bekennen. Ik had nou al meerdere malen het hele gebouw doorzocht en er rondjes omheen gerend. Maar hij was echt weg. De tranen staan me in de ogen. Opnieuw ren ik de trap op. “Fuck!” schreeuw ik als ik de laatste traptrede even niet zie en vol op de grond beland. Daar blijf ik liggen. Gewoon omdat ik het nut niet meer zie om op te staan. “Fuck, Niall.” snik ik zacht. Ik weet niet hoelang ik daar heb gelegen, maar mijn besef van tijd is weg. Het enige waar ik aan kan denken is Niall. Waarom moest hij het zien? Het was niks. Geen liefde. Gewoon afscheid, meer niet. Ik zou er alles voor over hebben om hem dat te kunnen vertellen. Alles. “Harry?” de vragende stem van Abby gevolgd door een hand op de mijne. “What happend?” vraagt ze bezorgd terwijl ze me omhoog trekt. “N-niall...” snik ik. Ze slaat haar armen om me heen. “What’s the problem with Niall?” vraagt ze dan. “He...” ik barst weer in snikken uit. Ze bied me een flesje water aan waar ik gulzig uit begin te drinken. Als ik weer een beetje gekalmeerd ben begin ik beschaamd met vertellen. “I always had something as friends with benefits with Lou. And… Well, he missed me. And it was the last time! Because he’s dating Elenaeor now. But Niall…” ik hap even naar adem. “Niall saw you two…” maakt ze mijn zin af. Ik knik. Lichte paniek valt af te lezen op haar gezicht. “W-where is he now?” vraagt ze met trillende stem. “I don’t know...” zeg ik zacht. Haar handen grijpen naar de muur achter haar. Langzaam laat ze zich zwaar ademend bij de muur naar beneden vallen. Tranen springen in haar ogen. “That means....” fluisterd ze zacht terwijl de tranen over haar gezicht lopen. Haar gezicht wordt bleek. “We have to find him! Now!” zegt ze dan. Ze trekt zich aan me omhoog en duwt me richting de appartementen van de andere jongens. Iedereen wordt in gezet. We moeten Niall vinden. Voor het te laat is.