My Worst Nightmare has begun

Hij doet een lok achter mijn oor. Hij drukt zijn koude lippen op die van mij. Ik zoen langzaam mee. Als hij los laat kijkt hij diep in mijn ogen. “ga je slapen” fluistert hij. Die zin had ik niet verwacht. Ik knik en ga tegen hem aan liggen. Niet veel later val ik in slaap. De volgende ochtend wordt ik wakker. Niemand die zegt goedemorgen. Ik stap uit mijn bed en wankel naar mijn bureau waar een briefje op ligt.
‘Aan de Liefste
Jou leven zal weer zijn zoals het hoort te zijn. Zonder rare wezens. Het spijt me. Ik had hier nooit aan moeten beginnen. Maar mijn liefde voor jou is onweerstaanbaar. Het deed me pijn toen ik jou zag liggen slapen terwijl ik weg ging. Zoek me alsjeblieft niet op. Vraag Alice niet waar ik ben. Vraag aan niemand waar ik ben. Ik ben voor altijd weg. Altijd. Maar ik blijf in je hart
-xx- Edward’
Mijn Nachtmerrie was begonnen. De jongen waar ik verliefd op was is weg. Weg. mijn hart breekt in duizenden stukjes. De tranen stromen over mijn wangen ‘NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE’ schreeuw ik huilend. Dit kan niet waar zijn, hij kan niet weg zijn. Dat is onmogelijk. Mijn keel wordt zo droog dat ik niet eens meer normaal kan slikken. Ik veeg mijn tranen weg en loop snikkend naar de badkamer. Hij is weg. voor altijd. Ik begin weer te huilen terwijl ik naar de badkamer loop. Ik kleed mezelf uit en ga onder de douche staan en zet de kraan aan. De warme stralen lopen over mijn lijf.