8.6

POV Ibrahim
De vermoeidheid was bij Samira te zien en dat zag ik ook goed, met betraande ogen lag ze met een deken op de bank. "Zal ik het bad voor je vol laten lopen en dat je daarna lekker je bed inkruipt?"Vroeg ik lief terwijl ik naast haar kwam zitten en de laatste tranen van haar gezicht veegde. Ze keek me even aan en probeerde toen overeind te komen."Als je dat wil doen graag."Zei ze terwijl ze me een kus gaf en dus liep ik naar boven om het bad vol te laten lopen en liep toen naar beneden om Samira naar boven te dragen, terwijl ik haar optilde legde ze haar hoofd op me schouder."Je bent kapot he?"Vroeg ik terwijl ik de trap op liep. "Ja"zei ze zachtjes. Boven aangekomen hielp ik haar met uitkleden terwijl ze rustig in bad ging liggen ruimde ik het huis op. Het voelde raar om een week lang in Nederland te zijn maar het voelde ook even lekker, overal de Nederlandse taal en ik verstond alles en dat was wel fijn. Toen het hele huis schoon was besloot ik te kijken hoe het met Samira ging en liep weer rustig de trap op en kwam zachtjes de badkamer in waar Samira weer half in slaap was gevallen en dus besloot ik een lange badhanddoek te pakken en haar voorzichtig uit bed halen, ze was zo moe en dat zag ik gewoon aan haar, haar gezicht was vrij wit en ze had volgens mij overal pijn ook al zat de meeste pijn in haar hart. Ik wist niet hoe ik dit allemaal moest oplossen maar ik had het haar beloofd en hoeveel moeite het me ook zou kosten, al zou ik moeten sterven voor haar ik zorg dat ik altijd bij haar kan zijn en ten alle tijden wil ik verbonden zijn met haar, als man en vrouw dat is wat ik wil en dat gaat gebeuren wie er ook tegen ons zijn.