Sixth

soundtrack!

Katharine Sarah Wales

Net toen ik onze zoen wilde beëindigen, ging de deur open. Snel duwde ik Harry van me af en ik keek wie er in de deuropening stond. Het was Zayn en hij wilde zich net omdraaiden. "wait, Zayn! this isn't what it looks like." Zayn keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan. "please, just don't tell Niall!" Zonder dat hij ook maar iets gezegd had, liep Zayn weer naar zijn kamer, waar Niall was. Met heel mijn hart, hoopte ik dat hij niks zou zeggen. Het zou Niall's hart, nog erger breken! Ik voelde dat Harry naar me keek. "Actually, for me it was the intention." en ook hij verliet mijn kamer. Ik liet me achterover vallen. Wat kon ik doen? Ik wilde Niall niet kwetsen, net nadat we een gezellige dag hadden, en hij weer wat hoop kreeg. Ik was ook totaal niet verliefd op Harry. Waarom kon alles niet gewoon zijn zoals het was? Ik zou weer met Niall samen zijn, en Harry kon gewoon de flirt zijn die hij altijd al was geweest.
Ik probeerde wat te slapen, maar het wilde niet. Mijn gepieker werd me echt teveel en ik besloot naar buiten te gaan. Erg slim was dat natuurlijk niet, want het was midden in de nacht. Maar ik wilde niet in het appartement blijven. Ik trok snel een trui aan die in de kast hing. Volgens mij was de trui van Niall maar dat maakte niet uit. Ik liep naar buiten en gelukkig was het een warme nacht. Nadat ik tien minuten aan één stuk doorliep, kwam ik uit bij een park. Een aantal bankjes waren bezet door zwervers en dronken mensen, maar gelukkig vond ik een lege. Ik nestelde mijzelf op het bankje en toen ik zat, bedacht ik me dat dit precies hetzelfde bankje was, als gister. Gelijk voelde ik me weer enorm schuldig tegenover Niall. Een minuut of tien bleef ik op het bankje zitten. Gelukkig lieten de meeste kerels me met rust. Op wat geroep na, natuurlijk. Ik voelde in de zak van de trui, er zat twintig pond in. mooi! dan kon ik kijken of er een Starbucks open was. Gelukkig vond ik al gauw een Starbucks. Ik liep naar binnen en het meisje achter de toonbank keek wat chagrijnig op. "What can I do for you?" Ongeïnteresseerd kwam ze uit haar hangende houding. "Can I get a Java Chip?" "Sure." Ik was blij dat ik eindelijk met mijn drankje kon gaan zitten. Genietend ervan, keek ik in een magazine dat op tafel lag. Ik bladerde erdoor, en kwam terecht op een pagina die over Niall en mij ging. Veel zin had ik niet om het artikel te lezen dus ik besloot om weer naar huis te gaan. Ik gooide de beker met het laatste beetje drinken weg, en liep de Starbucks weer uit. Toen ik weer op straat stond, keek ik om me heen. Welke kant moest ik nou op? Ik probeerde het me terug te halen, maar ik kwam er niet uit. Ik liep maar naar links, maar ik herkende niks van de heen weg. Wat was ik toch een sukkel. Ik liep in mijn eentje, heel vroeg in de ochtend, in een onbekende stad. Telefoon nummers wist ik ook niet uit mijn hoofd. Maar net toen ik dat in mijn hoofd zei, bedacht ik dat ik het nummer van mijn moeder nog wel wist. Ik liep naar een telefoon hokje, er waren er genoeg in Londen!
Gelukkig duurde het niet lang voor mijn moeder in Londen was. Mijn vader en zij woonden er niet ver vandaan. "oh darling, get in the car!" Ik deed wat mijn moeder zij, en toen ik de deur dichtsloeg reed ze meteen weg. "You sounded very ... unhappy." Ik dacht erover na, en eigenlijk had ze gelijk. Wie hield ik voor de gek? Ik voelde me constant chagrijnig en moe, en was zelden vrolijk. Ook al was ik pas een paar dagen thuis, ik vroeg me af hoelang ik het vol zou kunnen houden. "You can come home, if you want?" Het aanbod van mijn moeder klonk er aanlokkelijk. Maar was het verstandig? "No mom, I have to stay here. The docter said that's the best for me." Mijn moeder knikte een beetje teleurgesteld. "I'm sorry i called you at this time!" Het was nog steeds rond vier uur 's ochtends, dus ik voelde me aardig schuldig dat ik haar wakker had gemaakt. "you've already said that twice. But again, it doesn't matter!" Mijn moeder sloeg een arm om me heen, en ik voelde mij eindelijk weer eens rustig. Het voelde vertrouwd.

zooo weer een stukje! sorry dat ik de laatste tijd weer wat minder schrijf.. het gaat best wel lastig.. dus ja, het zou fijn zijn als jullie me tips gaven!
xxx