Too complicated

'S middags loop ik nog steeds te piekeren, zou het? Ik moet er niet teveel op hopen... Lot en ik gaan nog even lang onze kluisjes en we lopen naar de fietsenstalling.
'Woow' zegt Lotte ineens.
'Wat?' vraag ik nieuwsgierig.
'Daar... Dat... Die... Woow...' stamelt Lotte.
'Aha, logisch' zeg ik.
'Die gast bij die zwarte fiets!' zegt ze.
Er staat een jongen met honingblond haar in de fietsenstalling, hij praat met Daan.
'Die naast Daan?' vraag ik.
'Ja, die knappert.' zegt ze lachend.
Ik lach haar uit, haar uitspraken ook altijd!
Ik loop naar mijn fiets en pak hem uit het rek. Ik wacht even op Lotte, dat duurt wel even...

'Ja, die daar!'
Dat was Daan zijn stem! Ik kijk om me heen en zie hem naar me kijken, zijn vriend die Lotte zo leuk vond staat ernaast. Ze draaien zich snel om.
'Oeeeeeeh! Is Daantje verlieft?' vraagt de jongen spottend.
'Hou je bek Mark!' zegt Daan en hij kijkt Mark boos aan.
Daan kijkt nog even achterom en dan fietsen ze samen weg.

'HALLO?! Waar zit jij met je gedachten?' vraagt Lotte lachend.
Ik denk dat ik Daan heb nagekeken, maar dat zeg ik maar niet!
'Nergens, hij heet trouwens Mark' zeg ik.
'Wie?' vraagt ze.
'Die jongen' zeg ik.
'Hoe weet je dat?' vraagt ze. Maar ik reageer niet meer.
Ik stap op mijn fiets en ga fietsen. 'DOEI!' schreeuw ik.

Het is echt vet ingewikkeld... Ik maak snel mijn huiswerk, eet en ga naar bed.