006
AMY'S P.O.V
'So, tell me, you guys aren't from here, i can hear it from your accents. Where are u guys from?' Vroeg Niall. 'Belgium, well i live here in London now, i was born in England but, we went to Belgium for my dad's work when i was two and now i'm back since three moths. And Demi is just from Belgium, and she still lives there.' ik zag Demi knikken. 'he, Amy, weet je nog wat ik je gezegt heb? Trek geen aandacht! Je irriteerd me dood.' ik haalde mijn shouders op. 'zeg dan zelf iets, kan ik er iets aan doen dat je niets zegt?' ze keek me bitchy aan. 'je bent echt zo een trut he jij.' - 'als jij het zegt' ik keek terug naar de jongens die ons een beetje raar aankeken. 'Are you guys alright?' harry keek ons aan, dit was de eertse keer dat hij echt iets zei. 'yes, doesn't matter, she's always like this, she's always saying bad things about me. I'm sort of used to it.' zei ik terwijl ik keek naar de grond. 'and don't worry, she doesn't understand us.' zei ik licht glimlachend. Er werd op de deur geklopt en hij ging open. Dezelfde vrouw die ons hier naartoe had gebracht stond in de deuropening. 'it's time.' zei ze waarna ze weer weg liep. De jongens stonden recht, 'it's time to say goodbye.' ze leken een beetje teleurgesteld. Ik liep naar Liam en gaf hem een knuffel, daarna deed ik het zelfde bij Nial, Louis en Zayn. Toen ik voor Harry stond keek ik hem aan, ik twijfelde, uiteindelijk gaf ik hem ook een knuffel. God, wat had ik die gemist. Toen ik terug naar Harry keek zag ik een traan van zijn wang rollen. Hij voog hem snel weg en glimlachte. Ik glimlachte zachtjes terug en liep weg. Ik draaide me nog even terug 'i hope i'll ever see you again!' Zayn keek me aan met een rare blik in zijn ogen. 'Of course we will babe.' zei hij terwijl hij knipoogde. Ik glimlachte en liep samen met Demi de kamer uit.
Er zijn nog geen reacties.