38

---Harry Styles---

Caroline was weg, en gelukkig maar. Maar ik wist dat ze terug zou komen, ze zou wraak nemen. Opnieuw barste ik in tranen uit. Ik was nog altijd geschrokken van mezelf. Ik had net een meisje gelslagen, en wat je als jongen niet moet doen is een meisje slaan. Maar wat als ik nou zeg dat het uit verdediging was? Nee, nee, nee, dan nog mag je geen meisje slaan. Ik ging goed zitten, zette mijn benen opgekruld voor me neer en sloeg mijn armen errond. Ik wiegde me zelf zachtjes heen en weer. De tranen kon ik niet stoppen en duizenden vragen gingen door me heen, duizenden dingen om me zorgen om te maken. Nu verlieten ook luide snikken mijn mond. Het feit waarom ik weende was nog altijd niet heel duidelijk. Maar ik denk dat het is omdat ik net Caroline geslagen heb, dus als ze dit gaat vertellen aan de paparazzi is mij hele leven geruïneerd. En de tweede reden is dat Justine nu helemaal niet meer veilig is, en ik er niet voor haar kan zijn. Ik wil haar beschermen, voor haar vechten. En er zijn maar 2 dingen die me tegenhouden, het afstandsverschil en mijn job. Ik heb elke dag wel iets te doen. Naar de studio, een interview, een concert. Het feit dat me eraan liet herinneren dat ik niet veel bij Justine kon zijn liet de tranen weer stromen. Ik schrok door een stem die ik herkende als die van Louis. ‘Harry, Harry! Wat is er gebeurd?’ Louis kwam voor me neer zitten. ‘Wat is er gebeurd, Harry? Waarom zit je onder de rode lippenstift, en waarom is je hemd open geknoopt?’ Dit was echt gênant, ik zat dus onder de lippenstift van die heks. ‘Harry geef me antwoord!’ ‘Caroline…’ bracht ik moeilijk uit. ‘Je hebt toch geen…’ Ik schudde wild met mijn hoofd voor hij zijn zin wou afmaken. ‘Maar wat is er dan gebeurd Harry?’ zei hij terwijl hij me in zijn armen sloot. ‘Ze…ze…stond ineens voor de deur, duwde me aan de kant en liep mijn kamer binnen.’ Snikte ik. ‘En wat is er dan gebeurd, dat kan niet alles zijn want je zit onder de lippenstift.’ Ik knikte en Louis maakte een teken met zijn hand dat ik verder moest vertellen. ‘Ik vroeg haar om het huis te verlaten, ze zei dat ze nog iets af te handelen had, ik stond op het punt om weg te lopen toen ze me terug trok en kuste. Ik duwde haar weg, en zij ging vlug voor de deur staan. Ik was in paniek en voor ik het wist had ze me op het bed geduwd. Opnieuw kuste ze mij en opende mijn hemd en mijn broekriem. Ik duwde haar opnieuw weg en ze begon tegen me te schreeuwen. Ik schreeuwde dat ze moest stoppen met zeggen dat Justine een bitch was. Dat deed ze dus niet. Ik werd woedend en sloeg haar in haar gezicht. Toen ben ik op de grond gezakt en is Caroline weggelopen.’ ‘Heb je haar geslagen?’ ik knikte en Louis keek me half boos aan. ‘Harry je weet dat je geen meisjes mag slaan, maar…’ ‘Ik weet dat ik geen meisjes mag slaan, en het spijt me!!’ schreeuwde ik terwijl ik opstond en naar de muur liep om die vervolgens een klap te verkopen. En daar kwam de woede weer. Ik werd achteruit getrokken door 2 sterke armen, het was niet Louis want die stond ineens voor me. Ik keek achter me en zag een bezorgde Liam. Ik probeerde me te verzetten tegen de 2 armen. Liam zijn armen maakten me nog kwader, nu had ik het gevoel alsof ik een bezetene was, iemand die instaat was tot alles en het ging alleen maar van kwaad naar erger. Ik verkocht Liam een trap waardoor zijn armen een seconde verslapten maar al snel had hij ze weer hersteld. ‘Harry kalmeer even, wil je!!’ zei Louis terwijl hij mijn benen vastnam en in de lucht hield . Ik besloot maar om op te geven en barste weer in tranen uit. Ik werd op het bed gelegd en Liam hield nog steeds mijn polsen vast. ‘Laat me nou uitspreken. Ik wou dus zeggen dat je geen meisjes mocht slaan, maar voor deze ene keer ben ik er niet boos om. Je deed het uit pure verdediging. Caroline verdiende dat volgens mij ook.’ ‘Wat? Heb je een meisje geslagen?!’ ik knikte zachtjes bang voor wat er zou komen. ‘Dat leg ik straks wel uit.’ Liam knikte en ik begon weer te praten.. ‘We moeten nog 2 vriendinnen hebben om Justine te beschermen.’ ‘Waarom?’ ‘Caroline.’ ‘Ow, en Harry ik vind dat je dit moet vertellen aan Justine.’ ‘Maar Louis..’ ‘Geen gemaar, jij doet het of ik.’ ‘Oké dan…maar ik zal het pas volgende week vertellen, als ik haar zie.’ Louis knikte. ‘Liam, je kunt me nu wel loslaten.’ ‘Alleen als je vertelt wat hier aan de hand is.’ Ik knikte en Louis begon te vertellen. Na een paar minuten had Louis alles uitgelegd aan Liam. Die gaf me ook nog een mini preek en dan besloten we te gaan eten.