A Day In French || Proloog

Parijs, 15:34, dicht bij de Eiffeltoren
Oke, Parijs dus. Geweldige stad, verder niks over te zeggen. Mooie Eiffeltoren trouwens, ziet er leuk uit. Maar daar gaat het ook allemaal niet om. De stad van de liefde, nou geweldig, die liefde is voor mij vast ver te zoeken. Anyway, ik ben dus Samantha, Samantha Dubois. Mooie naam? Dure naam? Ja, dure naam. Ik ben niet duur, ik doe niet duur. Mijn naam is alleen duur. Mijn ouders zijn niet rijk. Sorry, ik bedoel, waren niet rijk. Stom auto-ongeluk. Zo lang is het nog niet geleden, en daarom vergeten ik het gewoon steeds, dat ze er niet meer zijn. Of ik wil het gewoon niet weten. En nu woon ik dus gewoon in een soort van pleeghuis ofzo. Niet dat ik er vaak kom. Ik lijk wel een zwerver, ik loop alleen maar over straat rond. Sinds de dood van mijn ouders ben ik ook niet meer naar school geweest, ik had er geen behoefte aan. Ik wist al genoeg om mijn leven te kunnen leiden, dus ben ik er gewoon mee gestopt. Ik zag er niet uit als een zwerver ofzo. Ik had een baan, een baantje. Het verdiende niet veel, maar ik had ook niet veel nodig. Van dat geld kon ik dus wel gewoon normale kleren kopen. Lucky me! Ofzo.. mijn vriendinnen sprak ik nooit meer. Ik had 1 vriendin, die sprak ik soms nog wel eens. Ze heette Bijoux. Ja, sieraden ofzo, dat betekent het. Ze is geen kakker, wel rijk. Maar zo gedraagt ze zich niet, en ze is best wel chill. Naja, genoeg over mij denk ik.