Proloog
Bij het vertalen gebruik ik de originele engelse termen, omdat het beter klinkt, ik bedoel maar, 'de ouden' klinkt ook niet echt lekker.
Wel heb ik 'the Dark Ones' wel vertaald omdat het wél beter klinkt.
Ook heb ik 'Michel' in 'Mikeru' veranderd, omdat het origineler overkomt, en er toch geen verschil in uitspraak is.
Enig mens die verstand heeft van japanse achtervoegsels weet dat iemand die aangsproken wordt met -sama een hoog persoon is die veel respect krijgt.
Ik heb wel 2 minuten moeten zoeken naar een vertaling voor Oji-San, terwijl ik de betekenis toch al wist. Bovendien is het makkelijker om hem met 'leider' aan te spreken. Heb ik weer
Verborgen diep in het rijk van de lucht is een kasteel, huis aan vele wezens bekend als de Ancient Ones.
De Ancients hebben hier lang in vrede geleefd, als de bewakers van de aarde en zijn bewoners. Maar toen veranderde ALLES...
'Is er iets mis, Arella?'
Geschrokken keek het donkerharige meisje om, en zag een man met lentegroene haren en blauwe ogen. 'Ah, Mikeru-sama.'
Mikeru sloeg zijn armen over zich heen. 'Is het te veel gevraagd om me gewoon Mikeru te noemen?'
Arella haald haar schoudes op. 'Mijn heer zegt dat ik je bij je fatsoenlijke titel moet aanspreken.'
Mikeru snoof alleen, en vroeg, 'Wat doe je?'
Arella aarzelde. 'Voel je dat?'
'Wat?'
'Weet ik niet, het is iets duisters... en slechts...' Arella's stem brak af, terwijl ze trilde onder haar gewaad. 'Het komt naar het kasteel toe.'
'Wat!' vroeg Mikeru. Hij draaide om, weg van Arella. 'We moeten de rest waarschuwen!'
Arella startte als iemand te kijken die in een trance zit. 'Daar is het te laat voor...'
Een moment later schudde het kasteel omdat iets het had geraakt. De Ancients werden in het rond gezwierd.
De leider van de Ancients reikte naar zijn staf terwijl alles nog rondtolde.
'Je kunt ons niet bevechten.' zei een onheilspellende stem terwijl de lucht ronde het kasteel donker kleurde. 'Jullie zullen niet winnen. Breng ons degene die de vorm en kracht heeft van jullie koning, en we zullen de rest van jullie in leven laten.'
'Mikeru-sama! Hij bedoelt jou!' schreeuwde Arella.
Scheuren begonnen zich te verspreiden in de vloer van het kasteel.
'Geef hem aan ons op!'
'Hij zal dit hele paleis verwoesten.' realiseerde Mikeru zich. 'Ik kan dit niet toestaan! Als ze me willen, moet ik met ze meegaan!'
Arella greep zijn arm voor hij kon gaan. 'Mikeru-sama, ga niet!'
'Dit kan niet toegestaan worden!' zei de leider. 'Ik zal dit niet toelaten. Ik zal degenen in het kasteel beschermen!'
'Mikeru, wanner de tijd rijp is zal je naar ons terugkeren, maar nu moet je weg, opdat de Duisteren je niet zullen vinden.'
'Waar heb je het in hemelsnaam over?!'
'Er is geen tijd om het uit te leggen.' werd hem verteld, waarna de leider met zijn staf op de grond tikte. Een fel licht verspreidde zich door het gebouw, en te midden van dat licht vond Mikeru, terwijl zijn vleugels niet deden wat ze werden opgedragen, zichzelf in een vrije val richting aarde.
Wanneer de tijd rijp is zal je terugkeren
Er zijn nog geen reacties.