Part 40.

Na een lange ongemakkelijke stilte sta ik op van de bank en kijk ik naar Jake. Met zijn armen steunt hij op zijn benen. Zijn hoofd rust op zijn gebalde vuisten. 'Het spijt me.' fluister ik. Hij beweegt niet. Hij maakt geen geluid. Hij staart alleen voor zich uit. Ik hen hem pijn gedaan. Ik heb hem gebroken. 'Jake, zeg iets.' smeek ik bijna. Dan kijkt hij op en kijkt hij naar mij met een emotieloos gezicht. Een blik van 'wat wil je dat ik zeg?'. Ik voel mijn tranen opkomen en vecht tegen ze. Ik bijt hard op mijn lip. Jake staat op en zucht. 'Raak hem niet kwijt, Demi. Laat hem zien wat je voelt.' hij loopt naar me toe en slaat troostend zijn armen om me heen. 'Het spijt me!' snik ik en mijn tranen maken zijn pak helemaal nat. Met een troostende hand streelt hij over mijn haar. 'Stil maar. Ik wist al dat dit ging gebeuren.' 'Maar dan nog. Ik...' mijn stem sterft weg. Wat kan ik nog zeggen om het goed te maken. 'Demi, rustig. Het is al goed. Ik weet dat het je spijt.' hij drukt snel een kusje op mijn haar. Ik kijk hem aan en zie zijn vertrouwde glimlach. Die waar ik zo van hou. 'Als ik jou was zou ik me maar gaan omkleden.' Hij lacht zo lief. Zelfs nadat ik hem dit heb aangedaan, kan hij nog steeds lachen. Dus ik knik en veeg mijn tranen weg. Ik draai me om naar de deur en pak de klink vast. 'Demi,' begint Jake nog snel. Ik kijk snel over mijn schouder. 'Succes.' lacht hij me toe. 'Jij ook.' fluister ik terug. Ik loop de deur uit. Jake is nog steeds mijn beste vriend, ik ben hem niet kwijtgeraakt. 'Demi! Wat doe je nog in die kleren! Schiet nou eens op! We moeten over twintig minuten op!' roept Pure in paniek. Snel haast ik me naar de kleedkamer en kleed ik me om.
'Vijf minuten!' hoor ik iemand roepen. Ik denk dat het Pure was. Hij is echt zo'n stresskip. Ik breng het laatste beetje make-up aan en loop naar het podium. Iedereen staat zenuwachtig heen en weer te lopen. 'Iedereen klaar?' hoor ik Pure vragen. Iedereen gaat klaar staan. Ik kijk om me heen en ontdek Jake. Hij knikt en ik krijg zelfvertrouwen. Ik strijk snel mijn jurk glad en ga klaar staan. Ik haal diep adem en het gordijn gaat open. De show begint. En niet veel later zie ik Prumm en drie bekende gezichten in het publiek. Ze zijn echt gekomen.