Fifty-Eight

*Zoey Miller

Een ijskoude emmer water werd over mijn hoofd heen gekieperd en het water kroop overal waar het het meeste pijn deed. Zo voelde het. Had ik dat echt goed verstaan? Het publiek joelde, floot en een paar meisjes keken elkaar met veelbetekenende, jaloerse blikken aan. Zo voelde ik me op dit moment dus ook, enkel dubbel zo erg. Oh, Mel moest zich nu geweldig zo geweldig voelen. De wereldberoemde Harry Styles had zonet zijn liefde verklaard aan hààr, een doodgewoon meisje. Ze werd nu waarschijnlijk opgebeld door al haar vriendinnen aan wie ze over Harry had verteld, en ze moest zich doodlachen nu. Oh, absoluut. Mell was niet blind, ze had heus wel gezien dat er iets speelde tussen Harry en mij. Waarom had ik anders die bal tegen haar hoofd geslagen die dag?
Waarom was Harry anders, die avond van de kus, bij mij, in de gietende regen, buiten komen zitten?
Waarom had ik anders, het feit dat ze een manipulatie teef was buiten de beschouwing latende, zo'n verschrikkelijke hekel aan haar?
Nee, ze wist maar al te goed dat ik en Harry iets hadden, maar Mell was niet het type dat daarbij haar schouders ophaalt en ons het beste wenst voor ons verdere leven. Het leek me logischer dat ze ervoor zou vechten, koste wat kost. Waarom lachte ze zich dan dood op dit moment? Ze had gewonnen. Harry had in het openbaar verklaard dat hij verliefd was op haar en had haar mooi, grappig en aardig genoemd. Maar was dat wel zo? Des te meer ik erover nadacht, des te waarschijnlijker het me lijkt dat hij Mells naam had gezegd, en niet de mijne. Stel je voor dat hij wel "Zoey" had gezegd, wat dan? Het publiek had waarschijnlijk even hard geapplaudisseerd, maar Louis, Niall en Zayn zouden zwijgen. Ze zouden afwachtend naar Liam kijken, die ook zou zwijgen.
Dat was niet de manier waarop Harry het zou willen duidelijk maken, of wel soms? Niet met de rest van de band erbij, niet met Amelia erbij, niet met het publiek, zeker niet op de televisie en ook zeker niet zonder mij. Maar hij moest iets zeggen. Daarom zei hij Mell, dat had ik ook gedaan als ik erover nadacht. Of had ik het helemaal fout? Was hij echt verliefd op Mell en nam hij mij er maar gewoon bij?
Ik was aan de grond genageld en bleef zonder echt op te letten naar het scherm kijken, verzonken in gedachten, toen Ariana me een por gaf.
'Het is aan ons' siste ze.

Sorry dat ie zo lang duurde iedereen! Drukke week gehad. Maar hier is weer een hoofdstukje. Mag ik misschien een kudootje?