001

‘And that’s what makes you beautiful!’ zing ik, terwijl ik mezelf begeleid op de gitaar. ‘Liz! Wieke is er!’ schreeuwt mijn moeder naar boven. ‘IK KOM ERAAN!’ schreeuw ik terug, terwijl ik mijn gitaar weer op zijn standaard zet. Ik ren naar beneden en hoor dat Wieke wat met mijn moeder aan het kletsen is. Ik vang wat woorden op: vakantie, samen en Los Angeles. En ik weet meteen dat het over aankomende week gaat, want we gaan met allebei onze families naar Los Angeles! Vandaag (vrijdag) moesten onze ouders nog werken, maar we vliegen zaterdag om half 3 ’s middags naar Londen en vliegen vanuit daar door naar Los Angeles. Het wordt echt superleuk, en Wieke en ik kunnen er dan ook niet over ophouden. Onze ouders vinden het ook erg leuk omdat ze elkaar nog kennen van de universiteit. ‘Hee Wiek!’, zeg ik tegen Wieke, wanneer ik bijna bij de laatste trede ben. ‘Hee!’, zegt Wieke terug en ze geeft me een knuffel.
‘Maken jullie niet te veel rommel, lieverd? Ik ga werken. Papa en ik werken dus iets langer om vast wat tijd in te halen voor de opgenomen vakantiedagen, dus we zijn pas laat thuis. Er staan een paar opwarmmaaltijden in de koelkast, dus je kan kiezen. Doei lieverd’ zegt mijn moeder. En ze geeft me een kus op mijn wang. ‘Tot morgen Wieke! Rust goed uit, morgen word het een lange dag!’ zegt ze tegen Wieke en dan loopt ze de deur uit.
‘Cola en paaseitjes?’ vraag ik Wieke. ‘Is goed’ antwoordt ze. Ik pak een fles cola uit de koelkast en pak een zak paaseitjes en samen gaan we naar mijn kamer.
‘Speel eens wat!’, vraagt Wieke, nadat ik haar heb verteld over dat ik aan het oefenen was op What Makes You Beautiful. ‘Is goed. Maar ik kan het nog niet zo goed!’ zei ik terwijl ik mijn gitaar van zijn standaard pakte en daarna tegenover Wieke ga zitten. Ik pak een plectrum en begin te spelen.