14. Halloween

De dagen vlogen voorbij, gevolgd door weken, waardoor het alweer donderdagmiddag 30 oktober was, de dag voor Halloween. Ze zouden met alle eersteklassers iets leuks gaan doen, voor onze eerste Halloween op Zweinstein. Ze wouden alleen niet verklappen wat. We zaten bij Toverdranken. We moesten een drank maken waarbij je stil zou zijn voor een uur als je het dronk. Britt, Dylan en ik zaten te praten over wat we morgenavond zouden kunnen meemaken. We werden met elk idee dat voorgesteld werd angstiger. We moesten voor het drankje in groepjes van drie werken, dus het gaf ons een goede mogelijkheid om even te kunnen praten. We waren altijd druk. Inmiddels wist ik hoe het voelde om veel huiswerk te hebben. Er waren de lessen, tijdens het eten leerde je nog wat, behalve tijdens het avondeten, je had na school en 's avonds je huiswerk, behalve op woensdag en vrijdag. Dan hadden we Zwerkbaltraining. Op zaterdag en zelfs op zondag waren we bezig met ons huiswerk. 's Avonds gingen we meestal tussen half negen en negen uur al slapen, omdat we zo kapot waren. En zondag hadden we de Zwerkbalwestrijd tegen Zwadderich, dus alle Zwerkbalspelers uit Griffoendor waren bloednerveus.

'Misschien moeten we een speurtocht doen door de hele school, in het donker of zo', stelde Britt voor. We knikten. Dat zou kunnen. Dylan gooide wat boomstronksnippers in de Toverdrank. We zaten niet echt op te letten. 'Jongens!', riep professor Slakhoorn. We keken, zagen de Toverdrank over de rand van de ketel schuimen, sprongen van onze stoelen af en Dylan liet per ongeluk het potje snippers vallen. Hij viel alleen niet naast de ketel, maar erin! We zagen het allemaal aankomen en draaiden onze ruggen naar de ketel. We hoorden een explosie en ik voelde toverdrank op mijn haren, rug, rok en benen terechtkomen. Langzaam draaiden we ons weer om en ik voelde achttien paar ogen in onze ruggen prikken. Ik keek naar professor Slakhoord, die ons kwaad en teleurgesteld aan keek. 'Ga nu maar op de gang staan en kom dit na de les opruimen. vanavond om half acht komen jullie een tweede poging doen om de toverdrank goed te maken', zei hij. 'Begrepen?' We knikten en liepen richting de deur van de kerker. We stapten naar buiten en deden de deur achter ons dicht. Eenmaal buiten probeerden we de vieze lichtblauwe drap uit onze haren en kleren te krijgen. Verrassend genoeg ging dat best snel. De bel ging, iedereen stapten naar buiten en wij naar binnen.

Tot het Halloween-diner waren we alle drie wat chagerijnig, maar toen we zagen wat voor eten er op tafel kwam. Het was heerlijk, overal stond het lekkerste eten. Er stonden ook buitenlandse gerechten op tafel. Ik dacht na over mijn afkomst. Mijn overgrootvader Grieks, ik Nederlands. Ik keek de tafel rond om te kijken of ze zulke gerechten hadden. Geen Griekse gerechten en het enige Nederlandse eten was boerenkool en daar had ik nu geen zin in. Bij de toetjes verscheen wel rechts van me een bord met stroopwafels. Ik pakte er meteen een paar. 'Wat zijn dat?', vroeg Dylan. 'Stroopwafels, Nederlandse koeken', antwoordde ik. Britt keek op van haar punt pompoentaart. 'Smaken ze goed?', vroeg ze. Ik knikte en gaf ze ieder een stroopwafel. Ze kauwden allebei even. 'Lekker', zeiden ze. Toen we het hele bord stroopwafels hadden opgegeten, stond Perkamentus op. 'Ik wil jullie allen een fijne Halloween wensen', begon hij. 'Zoals jullie weten gaan alle eersteklassers iets leuks doen. Dus die mogen hun afdelingshoofd volgen. Alle oudere klassen blijven in de Grote Zaal.' Alle eersteklassers stonden op en liepen naar hun afdelingshoofd, die iedereen gebaarden de Grote Zaal te verlaten. Ik keek nog even achterom naar de oudere klassers en de leraren, voordat de deuren dicht gingen en Halloween kon beginnen.