* Ninth *

Interessant is dat ik al de informatie die ik in me opsla niet als een belediging opvang. Hij vertelt Danielle, Liam en mij hoe ik vroeger was. Dat grappige, lieve, knappe meisje wat altijd zo makkelijke geplaagd kon worden. “Lou, I didn’t know at all that you were such a babe magnet!” Mengt zich Liam ertussen. “ I still am!” Typische humor van Louis. Grappig met een kleine touch van gewichtigdoenerij. Ik draai met mijn ogen en bijt hem ook een grapje toe.

Het lijkt ernaar uit te zien dat hij er zich helemaal van losgemaakt heeft van wat er toen gebeurd was met die roos, mijn beschuldiging dat hij een enorm ego had, zijn beschuldiging dat ik een saaie trien was… en misschien wordt het tijd dat ik dat toch ook maar moet doen. Want vroeger was vroeger, nu is nu. Ik glimlach naar Louis en voor de tweede keer dat ik hem ken ontbloot hij zijn tanden wanneer hij lacht en kruisen onze blikken elkaar langer dan vijf seconden. Ik focus me weer op Danielle die met Liam een diepgaande conversatie voert en zo vergaat er ook nog een volgend halfuurtje.

Een rinkeltje gaat af wanneer we uit het café stappen en ik hoor weer de drukke kakofonie die Londen te bieden heeft. Een koel briesje blaast mijn haren om één schouder en ik hou een beetje klunzig en onzeker mijn handtas met mijn beide handen vast en wacht af wat er gaat gebeuren.
“ You know, you should come to the party tonight, Eleanor. I think we could use some more fun in the group!” Zegt hij met een fronsend en denkend gezicht omdat hij recht in de zon kijkt. “ That’s a great idea! Yes, Eleanor, you really should! Let’s go out tonight! You deserve it! “Louis, Danielle en Liam staan erop om me mee te nemen en ze accepteren geen nee.

Niet dat dit ooit mijn bedoeling was!