OO2 || at school.

Ik doe mijn kluisje open en stop de boeken in mijn tas. Na een paar seconde valt het me pas op dat er een briefje in mijn tas zit, ik open het briefje en het enige wat er geschreven is; 'Je bent mooi, meer dan mooi'. Van het briefje maak ik een propje en ik doe het weer in mijn tas. Met een brede lach op mijn gezicht loop ik door de gangen, ook al wist ik niet van wie het was. De brede lach op mijn gezicht werd steeds minder en minder. 'Van wie zou het zijn?' denk ik diep in mijn gedachten. 'Romy, ROMY ROMYYYYYYYYYYYYYY' hoor je Britney roepen maar ik geef geen reactie omdat ik te diep in mijn gedachten zit, Britney schud me heen en weer waarna ik plotseling reageer 'Huh, wat is er?' vraag ik nogal vermoeiend. 'De les begint over 20 secondes en jij was over iets aan het dagdromen, wat ben je weer lekker bezig vandaag.' zegt Britney sarcastisch. We schieten daarna allebei in de lach en rennen zo snel mogelijk naar het klas lokaal. 'Hè hè' hoor je Renske zeggen nadat ze helemaal alleen 5 minuten aan een tafeltje zat in het lokaal. 'Waar komen jullie vandaan?' hoor je mevrouw Parel nogal boos zeggen. Britney en ik kijken elkaar vragend aan en we denken allebei hetzelfde.. Dit word een smoesje, na eindelijk 2 minuten komt er wat uit mijn mond 'Nou ehh.. ik was van mijn fiets gevallen en mijn kluis sleutel was op de grond gevallen dus moest ik hem snel zoeken, gelukkig heeft Britney mij geholpen.' zeg ik nogal verdacht. 'Oke, ga maar snel zitten deze keer zie ik het door de vingers maar de volgende keer niet meer.' zegt mevrouw Parel. Ik denk dat mevrouw Parel haar dag vandaag heeft. Na 3 lessen hebben we eindelijk pauze en ik ga op een bankje zitten met Britney en Renske. Ineens komt Justin naar mij toe gelopen. 'Hey, kan je even meekomen ik wil even praten.' zegt Justin best verlegen. 'SHIT, HET BRIEFJE WAS DUS VAN HEM, HOE KAN HIJ MIJ KIEZEN.' denk ik in mijn gedachten. Maar toch antwoord ik 'Ja is goed'. Als ik wegloop hoor je Britney en Renske ons na fluiten 'fieuw fieuw' waarna ik een beetje ga blozen. Justin en ik zitten op een bankje en hij verteld waarom hij dit briefje heeft gegeven en hij geeft toe dat hij het was. Ik begin hem steeds leuker te vinden ook al heeft hij dat niet door en zit ik er eigenlijk ook een beetje ongeïnteresseerd bij, terwijl ik wel geïnteresseerd ben. De bel gaat weer en ik heb nog 2 lessen te gaan voordat we eindelijk naar huis kunnen. Eenmaal in de les dwaal ik weer weg in mijn gedachten.