Hoofdstuk 4

Ik kijk op en zie door me tranen heen dat een jongen bij me staat. Ik kijk hem even aan, en schudt dan me hoofd. Hij komt naast me zitten. Hij komt me zo bekend voor, ik kijk hem nog een keer aan en dan schiet het me te binnen Louis Tomlinson. Ben jij niet Louis Tomlinson van One Direction vraag ik met een zachte en schorre stem. Ja dat ben ik zegt hij. Wat is er allemaal gebeurd en aan de hand vraagt hij met een bezorgde blik. Ik wacht nog even maar vertel dan het hele verhaal. Hoe lang we wel niet op het vliegveld hebben gewacht, en dat het briefje op tafel lag en op het politiebureau. Ik begin weer te huilen. Louis slaat een arm om me heen en ik laat voorzichtig mijn hoofd op zijn schouder zakken. Met geluidjes probeert hij me rustig te maken, en het werkt ook nog. Ik vind het echt erg voor je maar ook voor je moeder zegt Louis. Hoe heet je eigenlijk vraagt Louis. Lauren zeg ik. We hadden nog even wat verder gepraat. Kom maar met mij mee dan gaan we naar mijn appartement. Maar de jongens zijn er wel zegt Louis. Ik knik dat ik het goed vind. Ik sta op en Louis slaat een arm om me heen en zo lopen we naar zijn appartement. Ik loop gewoon naast LOUIS TOMLINSON, en zometeen gaan we naar de andere jongens toe denk ik even. Na even hebben gelopen zijn we bij het appartement van de jongens aangekomen. Ik voel me toch een beetje onzeker om zomteen als enige meisje te zijn en 5 jongens. Louis merkt het en geeft me een moedig klopje op mijn rug. Louis drukt op de bel en Harry doet open met een verbaasde blik. We lopen door naar binnen en dan zit ik op de bank met 4 starende hoofden naar me. Louis legt het hele verhaal uit, en even later staren er 4 starende bezorgde hoofden naar me toe. Wat erg voor je zegt Liam die als eerste wat zegt, en dan zeggen de andere 3 het ook achter elkaar. Heb je je mobiel bij je vraagt Louis, want dan kan je even je moeder bellen dat je bij ons vannacht blijven slapen oke? Ik knik en bel me moeder. Lauren waar ben je toch m'n moeder ratelt een heel verhaal maar ik zeg dat ik bij gevonden ben door een jongen en dat ik daar blijf slapen, genaamd One Direction. Dus je hoeft je nergens zorgen over te maken. Ik druk op het rode knopje want heb geen zin in wat me moeder nog meer te zeggen heeft. Eigenlijk best wel zielig nu is ze helemaal alleen terwijl ze me zo hard nodig heeft. Ik besluit maar snel een kort smsje te sturen dat het me spijt en dat ik morgen zo snel mogelijk terug kom. Kom, we gaan allemaal lekker slapen en zo lopen we met ze allen de trap op naar onze eigen kamers. Ik slaap vannacht bij Louis wat ik best wel fijn vind. Wanneer ik in de badkamer sta en in de spiegel kijk schrik ik toch wel even. Ik zie een meisje met een spierwit gezicht, kringen op haar gezicht door het huilen en haar make-up die helemaal uitgelopen is. En dat meisje ben ik dan nog wel. Ik maak me gezicht snel schoon en ga me omkleden. Dan loop ik de badkamer uit en ga alvast in het tweepersoonsbed liggen. Louis is nu in de badkamer. Even later komt hij alleen met z'n boxer aan de badkamer uitgelopen en hij gaat bij mij in bed liggen. Ik voel zijn warmte en dat geeft een prettig gevoel. Hij drukt mij dicht tegen hem aan, en naar een paar minuten vallen we allebei in diepe slaap.