Behind The Fairytale |34|

Behind The Fairytale |34|
Daniël Vince Fuller
Heel hun uitleg was gedaan, heel het verhaal over Ashleys tijd hier. Hij had het kort gehouden, kleine details die hij via mijn gedachten als vraag op ving beantwoord en alles zo duidelijk mogelijk gemaakt.
‘Ze is sowieso naar hier terug gegaan, maar om haar te vinden, moeten we toch een bezoekje aan de Volturi brengen.’ Ik sprong recht, als teken dat we lang genoeg hadden stil gezeten en dat ik zo snel mogelijk door wou. Ik moest Ashley vinden. De grote vampier, Emmett, had hij zichzelf genoemd spurtte achter me en duwde me weer op de bank.
‘Wacht eens, vriend. Was jij niet dood?’ Hij keek me vragend aan, de andere vampiers spiegelden zijn blik. Ze vroegen zich allemaal hetzelfde af.
Ik zuchtte. ‘Toen Ashley weggenomen was, werd ik alleen achter gelaten, maar na een minuut of vijf kwam Aro. Hij mompelde wat als: het is nu of nooit. En hij beet me. Ik werd meegenomen en daarom leef ik nog.’ Ik rolde met mijn ogen en stond weer op. Emmett drukte weer op mijn schouders, minder hard, dus nu kon ik me gewoon omdraaien. ‘Wat?!’ Het kwam er gemener uit als bedoeld en de blonde bitch kwam sissend achter haar vriendjes rug staan. Uit haar zicht rolde hij ook even met zijn ogen.
‘Rose, dat hoeft niet...’ Ze keek hem niet aan terwijl hij tegen haar praatte, haar blik bleef kwaad op mijn gezicht liggen en toen ze haar ogen agressief vernauwde, glimlachte ik uitdagend naar haar. Dat blonde vegetarische trutje kon ik wel aan. Een grote mond, maar niet zo veel ervaring als ik. Edward, de gedachtenlezer keek me aan met zo’n blik van: dat moet je maar niet proberen of je hebt een probleem. En nu grinnikte hij, blijf uit mijn hoofd! Ook dat vond hij grappig, wel, ik niet. Ik liep langs Emmett, richting de deur. Carlisle keek me nu vragend aan.
‘Ik ga jagen, het zal nodig zijn, als ik met jullie mee ga.’
‘Vergeet het! Er jaagt hier niemand.’ Jacob, alphahondje. Hij had mijn respect gewonnen, maar dat zou wel eens helemaal weg kunnen gaan. Hij keek me strak aan en gromde wat mijn richting uit. Zijn kaakspieren stonden opgespannen en zijn ogen waren koud.
‘Vreemde gedachtengang heb jij over je soortgenoten.’ Edward grinnikte en ik begon hem minder en minder te mogen.
‘Is dat dan? Het is mogelijk dat ik ooit een wolf was geworden, maar dat is niet gebeurt en zal ook nooit meer gebeuren. Ik ben zo geen hond.’ Zonder lucht kwam er een arrogant lachje uit mijn mond.
‘En Ashley dan?’ Zwakke punten, die zal je wel kennen als je in anderen hun hoofd zit. Hij knikte als bevestiging, ik bekeek hem wat vies aangezien ik hem niets gevraagd had.
‘Ashley ook niet, Ashley is Ashley en ze is speciaal in elk opzicht. Net als ik en jullie is ze geen hond. Ze heeft alleen wat weg van een wolf, maar niet van zo’n smerig stinkbeest.’ Ik spuugde het woord uit naar Jacob.
‘Daniël, je mag dan wel dorst hebben, maar reageer dat niet af op de wolven. Ze kunnen je goed helpen.’ Edward richtte zich zonder op mijn antwoord te wachten direct op mij.
‘En ze kunnen mij gebruiken, maar enkel als ik drink, niet wanneer ik uithonger.’ Mijn ogen vernauwden tot kleine spleetjes terwijl ik hem, Jacob, aankeek. Dat wist hij ook, maar hij gaf niet toe. Hij staarde boos terug naar me en als ik ook gedachten had kunnen lezen, moest ik wel horen hoe hij in zijn hoofd een hele hoop scheldwoorden verzon, maar geen goed genoeg vond.
Ik haatte het gevoel dat ik nu had. Mijn gave, ik kon mijn aandacht niet van de wolf afhouden, Jacob leek de hele tijd een magnetische aantrekkingskracht te hebben. Maar dat was ik, ik die door mijn gave naar Jacob toe geduwd werd. Ik mocht hem niet haten, ik had hem nodig om Ashley te vinden. Ik haatte het. Ik haatte dat ik de alfawolf niet mocht haten, dat mijn lichaam protesteerde wanneer ik weg wou gaan en me vol bloed drinken. Mijn hersenen oefenden een grote druk op me uit.
Hem moet je hebben, vriendelijk zijn, hij weet meer. Blijf. Geef het een kans.

Sorry dat het zo lang duurde, ik was op vakantie en gisteren begon ik met het schrijven, maar ik was doodmoe en ben in slaap gevallen xd