Marie Overeijnderweg, Rotterdam, Zuid-Holland, Nederland, 14 Mei 1940

Vanmiddag mochten we heerlijk al om 12:00 uur naar huis. Ik ga gelijk naar huis naar mijn tante wij gaan dan gezellig samen kaarten. Thuis kom ik thuis en zie daar tante Irina zitten ik loop naar haar toe ze zegt ‘’Meisje heb je gehoord van de Duitsers dat ze Polen overgenomen hebben? Rotterdam zal niet meer zo veilig zijn. Ik heb al heel lang geweten dat er iets was met tante Irina waardoor ze dingen zag die wij niet konden zien. ‘’maar wat gebeurd er dan, tante.’’ vraag ik. ‘’Ik weet het niet precies, maar het is in ieder geval niet goed.’’ Zegt ze. ‘’Hopelijk zit je er voor een keer naast, en dat Rotterdam nog blijft bestaan.’’ Zeg ik. ‘’Laten we het hopen, kom we gaan kaarten.’’ zegt ze. Niet veel later horen we een hard geluid. Ik kijk uit het raam en zie zoveel vliegtuigen ik zie aan de vlag dat het Duitse zijn. Tante Irina zegt ‘’kom mee we moeten hier weg ze gaan heel Rotterdam platbranden dit zag ik ook hiervoor vele vliegtuigen en daarna was Rotterdam met de grond gelijk.’’ We renden samen met z’n drieën naar de auto en rijden de stad uit, maar we zijn te laat de vliegtuigen laten de bommen vallen. Een van de bommen land recht voor ons net naast de motorkap van onze auto. Snel rijden we de stad uit.
Uren later komen we weer terug en zoals tante voorspeld had was Rotterdam met de grond gelijk. We rijden langs de plaats waar het huis hoorde te staan. Ik ren uit de auto om te kijken of er nog wat is overgebleven, maar niks…