009.

Zo nonchalant mogelijk haal ik mijn schouders op en loop naar de jongens toe die op de bank zitten. Ik ga voorzichtig naast Niall zitten en leg een briefje op zijn schoot. Verbaasd kijkt hij op en leest het blaadje ‘I’m sorry Niall, i run out of cookies. Please don’t kill me? ’. Met grote ogen blijft hij naar het blaadje kijken, hij draait zijn hoofd naar mij toe en kijkt me met puppy ogen aan. ‘don’t do that.I didn’t expect you guys and I don’t get that much guests, sorry krabbel ik er snel onder. Meteen daarna krijgt hij een grote lach op zijn gezicht en hij slaat zijn arm om me heen “Don’t worry, i always bring my own food. Just in case” zegt hij terwijl hij naar de auto rent. ’I’m gonna take a shower’ schrijf ik snel op een briefje dat ik schoot van de dichtstbijzijnde persoon gooi. Don’t get me wrong, ik vind het fijn om de jongens om me heen te hebben. Ze zorgen voor wat vrolijkheid en gezelschap in mijn leven en misschien is het raar dat ik ze nu al alleen in mijn appartement laat maar ik heb even tijd nodig voor mezelf.

Met mijn krukken loop ik naar de kast met cd’s in de woonkamer. Mijn oog valt op ‘Sinners never Sleep’ van You Me At Six. Tevreden knik ik terwijl ik de cd uit de kast pak. “Do you need help with putting the bag around your foot?” geschrokken kijk ik opzij, ik had niet in de gaten dat Liam naast me was komen staan. Ik schud mijn hoofd ’No, i’m fine. Make yourself at home okay? I’ll be back within 45 minutes.’ schrijf ik snel waarna ik met de cd in mijn mond op mijn krukken naar de gang toe loop. Zodra ik de deur achter me dicht trek hoor ik Liam tegen de jongens praten “Guys, we need to talk about Isa” zegt hij zachtjes. Ik heb geen zin om te luisteren naar wat ze te bespreken hebben. Met een zucht laat ik me op de trap zakken, tree voor tree schuif ik mezelf naar boven. Na bijna tien minuten kom ik uitgeput boven aan. Meteen zet ik de cd op en skip naar het laatste liedje en zet de cd op repeat en het volume op twintig. Het maakt me nu even niks uit dat de jongens de muziek tot beneden kunnen horen.

De ruimte vult zich met muziek en een klein glimlachje verschijnt op mijn gezicht bij het horen van de intro deze bescheiden glimlach blijft op mijn gezicht staan tot de zanger begint te zingen.
When I was younger, you never said.
When I was older, I'd feel helpless.
When I was younger, you shone the light.
And now that I'm older, it doesn't shine bright.
When I was younger, you always said.
That as I got older, you'd always be there.
De pijn die ik van binnen voel verspreid zich naar buiten door de tranen die over mijn wangen rollen. Ik draai de kraan van de douche aan zonder er onder te gaan staan, op dit moment heb ik geen behoefte aan een douche maar gewoon tijd voor mezelf. In mijn hoofd zing ik het lied mee.
When I was younger, I never thought
That when I was older, I'd see you give up
Now that I'm older, I carry the torch
De verschrikkelijke beelden van 2,5 jaar geleden verschijnen weer voor me. De laatste avond dat ik heb gepraat. De pijn, de wanhoop die ik die avond voeld, de paniek, alles komt terug. Waarom? De tranen vloeien rijkelijk over mijn wangen.
When I was younger, I never thought
When I was younger, I never thought
That when I was older I'd fight your wars
That when I was older I'd fight your wars
I'll do it for you, I'll do it for you
I'll do it for you, I'll do it for

When I was younger, I only dreamed
That when I got older, you'd be proud of me
When I was younger, I promised you both
That when I was older, you'd be proud of me
‘Ik heb het je belooft, en ik blijf het proberen. Maar het lukt me niet altijd, sorry’ zeg ik in mijn hoofd terwijl ik naar de hemel kijk.