Thirty-nine.

Eindelijk is het zover. Eindelijk komt Harry langs en zijn we even alleen. Zenuwachtig ruim ik nog snel alle laatste troep op en check of er nog wel genoeg eten in de koelkast staat. Dan gaat de bel. Ik ren bijna naar de deur toe, werp nog snel even een laatste blik in de spiegel en open dan de deur. “Nialler!” roept hij vrolijk terwijl hij me in zijn armen neemt. “Hey hazz.” groet ik hem vrolijk. “I’ve missed you.” zegt hij terwijl hij met zijn hand door mijn haar gaat. “But we saw eachother this morning?” ik kijk hem vragend aan. Hij grijnst. “But I still missed you.” zegt hij. Ik grinnik en sleur hem naar de kamer. “Do you want something to drink or eat?” vraag ik. “Sure.” antwoord hij waarna ik de keuken in loop om wat te pakken. Dan loop ik terug en plof ik naast hem neer. “Finally alone.” grijnst hij. Voor ik het weet heeft hij zijn armen rond mijn lichaam geslagen en zijn lippen op de mijne gedrukt. Zijn tong glijdt langs mijn onderlip en ik open gewillig mijn mond. Onze tongen strelen langs elkaar en mijn hart lijkt niet sneller te kunnen kloppen. Het lijkt alsof onze lichamen samensmelten. Hij duwt me zachtjes achterover en komt over me heen liggen. Onze lippen wijken niet van elkaar af. Hij streelt langzaam langs mijn kaak. Kippenvel verspreidt zich over mijn lichaam. Langzaam dwalen zijn handen af naar beneden. “Harry...” zeg ik onder het zoenen door. Zijn handen verdwijnen onder mijn shirt. “Harry, don’t-“ begin ik. Hij laat mijn lippen los en kijkt me aan. Zijn ogen staan vol lust. “I’m sorry...” mompelt hij dan. Ik voel het bloed naar mijn hoofd stijgen. Ik had hier nog helemaal niet aan gedacht. Hij draait zijn hoofd weg en staart naar de grond. Ik zie dat zijn wangen rood kleuren. “Hazz?” hij kijkt me aan. “I love you.” zeg ik dan. Zijn ogen beginnen te glimmen en er ontstaat een glimlach op zijn mond. “I love you too.” zegt hij terwijl hij zijn lippen weer op de mijne drukt.