De trainingen - dag 3 & Privessesies

'De laatste keer,' zegt Minerva, 'Wat doen we voor de trainingen, als we allemaal een hoog punt halen, hebben we sponsors.'
Ik ben van plan een flinke indruk te maken, ze zijn niet gewend dat tributen hen aan kunnen voelen. Ik hoop echt dat ik daar een hoog punt voor krijg. Ik mag Beetee zo nog even spreken, na het ontbijt, en dan worden de tributen omstebeurt weggeroepen.
'Intuïtie en boogschieten,' zeg ik.
'Blaaspijpjes, dat zal indruk maken, een blind meisje dat raakt,' zegt Ceilena, 'Dat levert vast sponsors.'
'En ik ga klimmen,' maakt Minerva het af, 'Dat moet lukken.'
Beetee komt de zaal inlopen, en begroet me. Hij wenkt me, dat ik mee moet komen om met hem te praten.
'Ik ben zo terug,' zeg ik, 'Met Beetee bespreek ik wat tactiek voor ons, hij is echt heel slim.'
Ik loop met hem mee naar een plek voor district 3. Ik zie Gina met Giohn. Ik vang wat woorden uit het gesprek op, en Gina is trots dat Giohn dat hij bij de beroeps zit. Mag ik alsjeblieft een teiltje? Dat is het eerste wat in me opkomt.
'Je hebt een team, net als Giohn,' zegt Beetee.
'Giohn sluit een team met de beroeps, zij doden de zwakkere tributen. Wij drie zijn alleen bereid beroeps te doden,' verdedig ik mezelf.
Ik wil niet met de beroeps vergeleken worden, daarvoor haat ik de beroeps te veel, dus ga ik meteen in de verdediging.
'Dat is juist goed,' zegt Beetee, 'Jij bent geen monster, jij blijft altijd Wiress en de beroeps hebben zich tot jouw vijand gemaakt. Meritxell is niet zo gevaarlijk, zij heeft nog geen drie gram hersens, maar Beauty, Clary en de anderen hebben dat wel.'
Ik begrijp dat Meritxell het meisje uit district 4 moet zijn. Zij zal het vast niet zo lang uithouden bij de beroeps.
'Ik weet wat ik moet doen,' zeg ik, 'Ik ga boogschieten.'
'Ik heb je zien schieten, en dat is inderdaad een goed idee,' zegt Beetee, en hij knikt me bemoedigend toe.
'Dan ga ik nu terug naar Minerva en Ceilena,' zeg ik.
Ik loop terug naar hen. De jongen uit district 1 is weg, ik heb geen idee hoe hij heet, ik weet alleen dat hij levensgevaarlijk is. Ik heb de beroeps ook in de gaten gehouden tijdens de trainingen, en ik heb helemaal door voor wie ik op moet passen. Van de meisjes is dat Clary, uit district 2. Ze is slim en sluw, en ze is heel sterk, lang, doorvoed, en ze kan met alle wapens omgaan, hoewel ze het best met messen en korte zwaarden overweg kan. Van de jongens is de jongen uit district 1 het gevaarlijkst.
'Beauty, jij mag komen!' wordt er omgeroepen.
Het meisje komt aanhuppelen, met haar krulletjes achter haar aan gewaaierd. Wat een kreng... Maar dan kan ik ook over Beauty en Meritxell zegen. We wachten, zonder veel te zeggen. We weten allemaal al wat we gaan doen, en we hoeven niets te bespreken.
'Nero!' wordt er omgeroepen.
De jongen uit district 2 gaat weg. En we wachten weer. Niemand zegt iets. Ik probeer nog een beetje te eten, en er komt een klein beetje naarbinnen. Niet heel veel. Ik wacht.
'Clary!' wordt er omgeroepen.
Het angstaanjagende meisje uit district 2 gaat weg voor de trainingen. Van alle beroeps vrees ik haar het meest, en ik kan niet goed uitleggen waarom. Maar als ik voor iemand zonder het te weten bang ben, dan is die persoon bijna altijd heel gevaarlijk, en Clary is een beroeps, dus is ze gevaarlijk. Ik ga er dus vanuit dat mijn intuïtie klopt.
'Giohn!' wordt er omgeroepen.
Nog een en dan ben ik. Als ik heb laten zien wat ik kan, dan mag ik terug naar de verdieping voor district 3. Dan is er nog een dag om je tactiek tijdens de interviews te bespreken en te oefenen met hoger hakken en een jurk. Ik weet zeker dat ik niet op hoge hakken kan lopen, maar capitoolvrouwen lopen vierentwintig uur per dag op die dingen rond, dus moet ik wel. Ik ben een beetje zenuwachtig. Ik weet al precies wat er gaat gebeuren, maar toch ben ik zenuwachtig. De omroepen kan mij ieder moment omroepen.
'Tot... Ik denk dat ik jullie pas weer in de arena spreek,' zeg ik.
'Wiress!' wordt er omgeroepen.
Mijn beurt. Ik sta op en loop weg. Ik kijk even om, en het meisje uit district 5 kijkt onderzoekend naar me. Het is me opgevallen dat ze haar tegenstanders heel goed in zich opneemt. Ik weet dat het niet verstandig zal zijn om haar als teamgenoot te vragen, omdat ik dan waarschijnlijk met een mes in mijn rug eindig. Ik loop de trainingshal binnen. De spelmakers zitten allemaal aan tafel, maar eten is er nog niet. Dat zal wel komen als de beroeps geweest zijn. Ik vraag me af of ze bij Minerva en Ceilena nog wel opletten, het schijnt dat ze tijdens de privésessies altijd eten.
'Wiress,' kondig ik aan, 'Leuk voor Clary, district 2, dat jullie haar een 11 willen geven voor het messenwerpen. leuk voor jullie dat jullie heel graag willen eten.'
Dat ze heel graag willen eten, staat gewoon op hun voorhoofd geschreven, en dat Clary een tien gaat krijgen, wist ik ineens heel zeker, en het messenwerpen heb ik gezien. Ze kan ieder wapen hanteren, maar messen zijn haar favoriet, dat bleek wel. Ik loop naar het schietonderdeel en pak de boog die ik tijdens de training ook gebruikt heb. Ik pak een pijl, en mik op het hart van de pop. Ik laat de pees in een zo vloeiend mogelijke beweging los. De pijl boort zich diep in het hart van de pop. Ik pak nog een pijl, en mik dit keer op de hals, en laat los. Weer raak. Zou het genoeg zijn?
'Ja, prima,' zegt de trainer, 'Je kan gaan.'
Ik leg de boog terug en loop snel de kamer uit. Ik haat de spelmakers, en ben ook bang voor ze. Mijn leven ligt in de spelen voor een deel in hun handen. Ze kunnen me als ik daar eenmaal ben zo vermoorden. Die macht hebben ze. Ik ga naar de verdieping voor district 3.
'Hoe ging het Wiress?' vraagt Giohn.
Het staat op zijn voorhoofd geschreven dat hij de training een beetje verprutsd heeft, wat me de aanleiding geeft tot mijn volgende zin.
'Beter dan bij jou,' snauw ik.
Ik schrik een beetje van mezelf, ik ben normaal heel verlegen. Nu ben ik heel brutaal tegen Giohn. Maar ach, het is Giohn maar, een tribuut, niet meer dan ik, ook al is hun team groter. Zij zijn namelijk met acht en wij met drie. Maar wij gaan niet vechten, maar overleven.