OO5.

Ik liep nog even naar de spiegel om te kijken of mijn kleren me wel goed stonden en of mijn haar nog goed lag. Ik gaf een kort knikje naar mezelf in de spiegel als teken dat alles perfect was. Ik liep terug naar Debbie en Jorina die al bij de deur aan het wachten waren op mij. Jorina trok de deur open en we liepen meteen allemaal de deur uit. Eenmaal buitengekomen bij het hotel zochten we een taxi die ons bracht naar onze bestemming.

Toen we onze ingang van de fuif hadden betaald liepen we meteen door naar binnen en gingen gaan feesten. Ik danste mee op de beat en liet met goed gaan samen met mijn vriendinnen.'Ik heb dorst gaan we iets gaanhalen voor te drinken?' riep Debbie door de zaal zodat ik haar zou kunnen verstaan in al die luide muziek. Ik knikte als teken dat het goed was en we gingen een drankkaart kopen. Toen de man ons de drankkaart gaf en we betaald hadden liepen we naar de bar en bestelden allemaal iets om te drinken. Ik nam mijn drinken aan dat ik besteld had en nam een paar slokjes en zo ging het door tot 1uur 's nachts.

We waren nog steeds op de fuif en ik begon me niet meer zo goed te voelen, ik had pijn aan mijn buik en had ook superveel hoofdpijn. Hoe het kwam wist ik niet want ik had niet veel gedronken. Ik liep naar buiten en ging zitten op een bankje. 'Hé, wat is er?' Debbie kwam achter me aangelopen en kwam naast me zitten samen met Jorina mee. 'Het is niets, ik voel me gewoon niet zo goed.' antwoordde ik en sloot mijn ogen voor een poosje. 'Anders kunnen we naar huis gaan.' zei Jorina toen we er al 10minuten zaten en ik me nog steeds niet beter begon te voelen. Ik deed mijn ogen open om recht te staan zodat we weer achter een taxi konden zoeken om zo weer naar ons hotel te gaan. Toen ik rechtstond voelde ik de grond niet meer onder mijn voeten en kwam alles zwart voor mijn ogen. Ik voelde nog hoe iemand me opvangde maar wist zeker dat het niet Jorina of Debbie was. Daarna werd het allemaal nog onduidelijker en wist ik niets meer.

Ik weet dat het niet zo een lang stukje is maar morgen komt er nog een stukje