Season 2 the end....?

We liepen terug naar het pakhuis.
Ondertussen was ons haar alweer droog en had Niall heel veel gegeten.
"ik ben moe." zei hij.
"dat vind ik niet zo gek, al die broodjes moeten je toch wel moe maken?" zei ik lachend.
Ik trok Niall op mijn rug en liep weer verder.
Niall had de tas om gedaan en legde zijn hoofd op mijn schouder.
Na een tijdje merkte ik dat Niall in slaap was gevallen.
Gelukkig was ik geen mens meer anders had ik Niall echt niet kunnen dragen.
Ik duwde de deur open met mijn voet en legde Niall op de bank.
"je hebt hem toch niet.."
"Harry ik verander hem niet." zei ik en legde een deken over hem heen.
"en waar zijn jullie ookal weer geweest?" zei hij.
"alsof jij dat niet weet! Jullie waren er zelf!"
"hoe wist je dat?!" zei Noa.
"ik kan gedachten lezen sukkel."
"je kan niet bewijzen dat we er waren." zei Harry.
"als ik jullie nog een keer betrap of zie, dan trek ik je hart eruit!" zei ik en rende naar boven.
Ik ging naast Niall zitten en liet zijn hoofd op mijn schoot rusten.
Harry liep naar boven.
"dat betekend ook voor jou." zei ik tegen Liam.
Liam ging naast Noa zitten.
Louis liep naar binnen en ging naast me zitten.
Niall schrok wakker en zat meteen overeind.
Hij keek naar me en moest toen lachen.
"volgens mij had hij een rare droom." zei Louis.
"je bedoeld een nachtmerrie." zei Liam
Ik stond op en liep richting de trap.

De deur duwde zichzelf open en er stond een meisje.
Ze was het meisje dat ik zag wegrennen.
Niemand wist wie ze was.
Alleen Noa zei iets over haar ogen die ze had gezien.
Ze rende op Sky af.
Sky bleek het niet eens te horen.
Het enige wat Sky had gedaan was zich omgedraaid naar de deur.
Het meisje stond nu tegenover Sky.
Op haar gezicht stond een rare blik.
Sky boog zich een beetje naar voor.
Haar ogen verkleurde.
"Levi was mijn beste vriend!" zei het meisje.
Ze was er dus één van hem geweest.
Sky keek naar Niall.
Haar ogen straade van alles uit.
Voor ik het doorhad verkleurde haar gezicht.
Ik zag hoe Sky op de grond zakte.
Niall rende meteen naar haar toe.
Ik en nog wat ander duwde het meisje tegen de grond.
"laat ons maar." zeiden Jack en Aaron en trokken haar mee.
Niall zat op zijn knieën en had Sky vast.
Zijn hand zat onder het bloed, maar de bleek hem niet uit te maken.
Sky sloot haar ogen maar bleef nog ademen.
Ik zag Niall huilen.
Iets wat je van hem de laaste tijd niet kon verwachten.
De andere stonden om Sky heen.
Ze stopte met adem halen.
"Niall je kan haar maar beter los laten." zei Noa.
"nee ga weg!" riep Niall.
Hij trok het stuk hout uit haar en gooide het weg.
We liepen blijven allemaal staan.
Niall keek naar de keuken en zag daar blijkbaar iets belangrijks.
Hij stond op, liep naar de keuken en ging weer naast Sky zitten.
Iedereen probeerde te vragen wat hij ging doen.
Hij reageerde op niemand.
Hij ging toch niet?



Ik stond naast Louis.
Hij zag eruit verdrietig uit.
Als ik Sky beter had leren kennen zou ik nu ook zo staan.
Niall had een mes in zijn hand.
Ik wist niet wat hij ermee ging doen.
Ik kende de jongens amper, ik kende ze alleen als de 5 jongens waar ik fan van was.
Er was ineens een leegte.
Niall sneed met het mes langs zijn hand.
Zijn bloed viel op Sky's hand.
Alsof het daar altijd al hoorde.
Ik kreeg ineens zin in zijn bloed.
"neem dit." zei Louis en stak zijn hand uit.
Zou ik het doen?
Mijn grote liefde bijten?
Voor ik verder dacht beet ik in zijn hand.
Zijn bloed stroomde mijn keel in.
Waar was ik mee bezig?!
Ik was Louis W. Tomlinson aan het bijten en zijn bloed aan het drinken!
Als ik dit zou vertellen op school zou iedereen me verbaast aankijken.
Vond zijn vriendin dit eigenlijk goed vinden?
Louis zijn gezicht gaf aan dat hij pijn had maar het verzetten.
Ik slikte het laaste beetje bloed door en liet hem toen los.
Mijn tanden begonnen pijn te doen.
Hoorde dit erbij?
Mijn tanden begonnen te groeien.
Het deed heel veel pijn maar gelukkig was het snel over.
Nu wilde ik Niall's bloed helemaal niet meer.
Niall zat nog steeds met het mes in zijn hand, alsof er niet veranderd was.
Hij duwde zijn hand tegen Sky's mond. 
Het leek wel alsof hij haar dwong.
"kom op Sky!" riep hij.
"Niall hou op dat werkt niet altijd." zei Liam en probeerde hem weg te trekken.
"het werkte vorige keer ook." zei Niall.
Zijn tranen vielen op Sky's shirt.
"maar toen was ze nog in leven!" riep Liam.



Op het zelfde moment dat Liam het riep begon Niall nog harder te huilen. 
Volgens mij was dat niet Liam's bedoeling geweest.
Ik ging naast Niall zitten en wreef over zijn rug.
Hij bleek het eindelijk te begrijpen.
Iedereen eigenlijk.
Aaron en Conner liepen samen met het meisje naar binnen.
"wat doet zij hier!" riep Niall.
Ik pakte hem vast zodat hij haar niet aanviel.
"Xanthe was in de macht van Levi op een rare manier." zei Aaron en tilde Sky op.
"waar ga je haar heen brengen?" vroeg Conner.
"een plek." zei Aaron en verdween.
Haar laaste plek bedoelde hij zeker.
Ik trok Niall om hoog en liep met hem naar boven.
Hij ging op de bank liggen waar Sky altijd op lag.
"als je iets wil moet je even roepen." zei ik en liep weer terug naar beneden.
Iedereen zat ergens en was stil.
We hoorde alleen elkaar ademen.
Het nieuwe meisje zat helemaal alleen.
Ze keken naar de muur die we samen hadden geschilderd.
Als iemand die tijd kon terug draaien moest die persoon het meteen gaan doen.
Ik ging naast het meisje zitten.
Misschien wilde ze even praten.
Aaron liep naar binnen en ging meteen door naar boven.
"wie was dat?" vroeg ze.
"Aaron de oudste." zei ik.
Ik liet haar weten wie iedereen was.
Haar ogen verkleurde als een soort regenboog.
"ik wist niet dat Sky familie was van Levi." zei ze.
"hoe weet je dat?" vroeg ik.
Hoe kon ze dat eigenlijk weten? 
Over Levi was ik nog niet eens begonnen.
Ze legde haar hand op mijn schouder.
Ik zag mijn hele leven opnieuw voor me maar dan achteruit.
Het begin van Xfactor, eerste liefde, geboorte van mijn zusje.
Ze liet me ineens los.
"nu weet ik alles van je verleden." zei ze.
"kan jij verleden's zien?" 
"nee, oproepen dat is heel wat anders." zei ze.
"kon je Sky maar oproepen." 
"Xanthe kan alles, maar dat niet." zei Conner.
Star en Louis kwamen bij ons staan.
"Zayn dit moet je zien." zei Louis.
Hij gaf Star een teken.
Ze veranderde in Louis.
"dat is echt cool." zei Xanthe.
Star veranderde in Xanthe, toen in mij en toen weer terug in zichzelf.



Ik voelde me leeg.
Er was een belangrijk persoons uit mijn leven gehaald.
Ik wilde nu maar één ding.
Terug naar huis.
Misschien was dat maar dat ik ging doen.
Ik stond op en pakte het vest dat Sky was vergeten op te ruimen.
Ze had het een paar dagen geleden aangehad.
Ik nam het mee en ging via het raam naar buiten.
Zonder iets anders mee te nemen liep ik doornde straten en nam ik wel duizende bussen en taxi's om uiteindelijk thuis te zijn.
Ik deed de deur open er liep meteen door naar mijn kamer.
Zonder me om te kleden kroop ik in mijn bed en bleef daar liggen.
Het maakte me nu niets meer uit.
Al kwam er een orkaan, het boeide me niet meer...



Ik leerde van iedereen hun verleden.
Zelfs dingen die ik liever niet wilde weten.
"heeft iemand Niall gezien?" vroeg Aaron.
"ik hij niet boven dan?" vroeg Zayn.
"nee er lag alleen een briefje." zei hij.
Ik stond op en pakte het briefje uit zijn hand.
"...om dit te verwerken..ik ben terug naar huis.." las ik tussen de regels.
"waar heb je Sky eigenlijk heen gebracht?" vroeg Conner.
"begravenplaats." zei Aaron kort en liep weer weg.
"wij gaan naar het huis van Niall en jullie naar de begravenplaats." zei Zayn.
Een paar rende naar buiten.
Lilly, Lucas, Louis, Star, Harry en ik waren alleen nog over.
Het begon buiten te regenen.



We stonden in Niall's kamer.
Noa werd opnieuw gebeld en hing op een gegeven moment op.
"waar kan hij zijn?" vroeg Noa.
"niet hier." zei Zayn.
Op het briefje stond dat iemand Niall had meegenomen.
Ver van hier.
Gelukkig waren we hier alleen, anders hadden we een groot probleem.
De andere stonden buiten te wachten.
We klommen naar buiten.
Ik liet het briefje zien aan de andere.
Iedereen riep door elkaar.
"ik weet waar Niall is." zei Noa.
Iedereen was ineens stil.
"ga maar voorop." zei ik.
Iedereen rende naar een groot gebouw dat verborgen stond.
"weet je zeker dat het hier is?" vroeg Zayn.
"ja ik weet het zeker." zei Noa en liep samen met me naar binnen.
Ineens waren we iedereen kwijt.
Noa en ik riepen iedereen maar er was geen reactie.
Gelukkig had ik haar nog.
We liepen naar een open plek waar licht scheen.
"Jongens?" riep een stem.
We stonden op de open plek.
"hallo?" riep ik.
Er viel iets om ons heen net als een soort hek.
Noa klemde zich aan me vast.
Wat was dit voor plek?



Ik en Star probeerde los te komen.
Maar niets hielp.
"zijn wij de enige hier?" vroeg Star.
"ik hoop het niet." zei ik.
Op hetzelfde moment ging het licht aan.
Ik zag de ander ook vast zitten.
Iedereen was er, zelfs Niall was er.
Daar zaten we dan.
Iedereen één voor één vast aan een oude ketting.
"wie gaat ons hier eigenlijk uit halen?" vroeg Niall.
Zijn gezicht zat duidelijk onder de modder en bloed.
"met hoeveel zijn ze?" vroeg ik.
"geen idee ik denk 4 op de gangen, stuk op 12 buiten en ik weet niet hoeveel buiten." zei Niall.

*Er vlogen uuren voorbij...* (het leken wel dagen die niet om wilde gaan.)

Ik hoorde iets buiten.
Het leek een gil.
"hoorde iemand dat?" vroeg ik.
Het was opnieuw.
Er klonk ineens iets binnen.
"vrijheid!" riep iemand.
"die is zijn humor niet kwijt geraakt." zei ik.
De deur ging open en de kettingen gingen los.
De persoon die ons los maakte was helemaal zwart gekleed.
Er rende iemand naar binnen met een mes.
Het was een man die rook naar drank.
De persoon in het zwart pakte de man vast en stak hem met zijn eigen mes neer.
De persoon gooide de man in een hoek en liep naar Niall.
Het was overduidelijk een meisje.



Het meisje in het zwart liep naar me toe en keek naar mijn hand.
De wond was nog steeds niet normaal geworden, hij was zelfs gaan ontsteken.
Het meisje sneed haar hand langs een scherp stuk.
Ze legde haar hand op mijn wond.
Was dat wel normaal?
Er gleed bloed langs onze pols en viel toen op de grond.
We zagen hoe het bloed naar elkaar toe kroop.
Het bloed dat over onze pols heen liep, stoomde de andere kant op.
Ze liet mijn hand los en draaide hem richting de grond.
"wie de fuck ben jij?" vroeg Star over haar pols.
Ze deed haar sjaal af en gooide haar vest uit.
"wat doe jij nou weer hier?" zei iedereen.

Zou dit Sky zijn of zou er weer een nieuw persoon zijn.
Wie is deze persoon?
wat heeft die persoon met Niall gedaan?
Waarom zaten de andere vast gebonden voor duizende uren?
Zullen ze Sky ooit vergeten en verder leven?
Of word hun leven een nachtmerrie van kwelling?
Zou dit allemaal met elkaar te maken hebben?

The end.... or not?!