OO7.

'Peet , ik ga vallen , denk ik.'Het laatste zei ik een beetje onzeker. Peeta pakte mijn hand en ik voelde een warme gloed door mijn lijf schieten , en nee ik kreeg absoluut geen kriebels in mijn buik. Ik zwaaide naar de menigste terwijl onze kar ons vooruit trok. Toen de kar eindelijk tot stilstand kwam keek ik tegen een balkon aan. Ik zag dat een man ,- en die man heette president Snow- zijn stoel uitstapte.'Welkom tributen van de 74 hongerspelen!'Galme zijn stem door de menigte die eindelijk stil was.'Wij stellen jullie opoffering en jullie dapperheid zeer op plaats , bedankt.'Zei hij en liep weer terug naar zijn stoel. De menigte begon te applaudiseren en onze karren reden weer een stuk verder waar mijn styliste , Pearl stond te wachten , Peeta's stylist Alór , die altijd met een norse blik vooruit keek had nu zelf een glimlachje , we werden meegenomen naar ons appartiment en we kregen een klein halfuurtje om ons zelf om te kleden. Ik liep naar mijn badkamer en maakte een washandje nat om de zwarte vegen op mijn gezicht wegtehalen , ik trok een simpel bruin jurkje aan en vlocht mijn haar in twee vlechtjes , ik stapte in mijn schoentjes en liep naar de kamer waar we vanalles moesten bespreken , zei Haymitch , ik liep de kamer in en hoorde geschreeuw. Ik zag Haymitch en Peeta tegen elkaar schreeuwen terwijl Effie hun probeerde te kalmeren. Wat was hier aan de hand?