Bios

Misschien zou ze zo slim zijn geweest om me te Sms’en. En jawel hoor: ‘
Ben vergeten hoe, tijd, waar, wat.
Het is op de fiets, zaterdag, kom je opzoeken, is geheim ’
Natuurlijk. Helemaal Lisa-stijl.
Maar wat moest hij nou?
Niet dat hij haar niet leuk vond, maar toch. Ze was nou ook weer niet niet leuk.
‘Laat ik het spelletje maar meespelen, ze is vast niets serieus van plan. Toch?

Later, op zaterdagavond.

‘Dingdong!’
Dat moest Lisa zijn. Zijn was immers de enige die niet de moeite wilde doen om niet aan te bellen.
‘Dingdong!’
‘Kom al!’
Kevin rende naar de deur om open te doen, maar ze stond al binnen.
‘Hoe kom jij nou weer binnen?’
‘Je raam stond open en ik had geen zin om de deur te gebruiken.’
*Zucht*
‘Dus, waar gaan we heen?’
‘Zeg ik niet, dat is een verrassing’
*Diepere zucht*
‘Nou, zullen we gaan?’
‘Oké, ik kom al.’

Later, bij de bioscoop

‘Twee kaartjes alsjeblieft.’
‘Voor welke film?’
‘voor ‘Mermaid Melody’ alsjeblieft’
Oh nee he, dat is die romantische zwijmelfilm. Ze is toch serieuzer dan ik dacht. Nouja, gewoon doorbijten.