SMS

Lisa rende weg, tevreden met het idee dat hij ja zei, helemaal in de wolken over hoe hun date eruit zou zien. Gezellig zwijmelfilm kijken, en daarna een strandwandeling en dan… Plotseling werd Lisa helemaal rood van het idee dat ze gingen zoenen. Met een hoofd zo rood als een biet en helemaal in de wolken rende ze naar Donna’s huis. Meteen vertelde ze Donna het goede nieuws. ’Hij zei ja! Hij zei JA!!’‘Geweldig meis! Wat hebben jullie afgesproken?’ Toen werd het stil. ‘Je hebt toch wel iets afgesproken, toch?’ Na deze woorden werd het nóg stiller. ‘Oh jee. Dat wordt dan bellen.’ Meteen rende Lisa naar de telefoon om zijn nummer te draaien. Heeft ze niet. Klassenlijst! Natuurlijk! Daar staan alle telefoonnummers op van iedereen uit haar klas. Toen herinnerde ze ze zich dat ze die had gebruikt om origami mee te vouwen samen met Donna. Shit. Gauw ging ze terug naar Kevin om te kijken of hij er nog was. Hij was al weg. Shit. Beduusd ging ze terug naar Donna. Zij zegt echter: ‘Je weet dat je alle nummers van iedereen gewoon op je mobiel hebt staan, toch?’ Nu kon Lisa wel door de grond zakken van schaamte. ‘Shit’ mompelde ze nog even, voordat ze direct naar Donna’s kamer ging om te bellen. Of nee, Sms’en was beter. Ze textte hem:
‘Ben vergeten hoe, tijd, waar, wat.
Het is op de fiets, zaterdag, kom je opzoeken, is geheim ’