I have an idea

Ik vertelde hem alles. Hoe Jane me op straat vond,het verhaal dat Red John mijn ouders en broer heeft vermoordt. Jasper keek bang maar onderbrak me geen één keer. Toen hij begon te praten beefde zijn stem.’ Dus wat je wil zeggen is dat er een seriemoordenaar achter me aan zit’? ik knikte. ‘ En je wilt voorkomen dat hij me doodt door wat te doen’?’ ik weet het niet maar het gaat me lukken’. Jasper rolde met zijn ogen. Opeens had ik een idee. Ik zou ook in gevaar zijn maar twee mensen ongezien vermoorden is moeilijker dan één.’ Als je nu eens altijd bij me bleef’ stelde ik voor. Hij dacht er even over na.’ Maar dan staat jou leven ook op het spel’ zei hij.’ Dat weet ik. Misschien schrikt het hem juist af als ik bij je ben’ .’ Maar het kan hem ook juist motiveren.’zei Jasper. ‘ Hebben we een keus?’vroeg ik. Hij kon geen kant uit en hij wist het. Hij dacht er even over na en zuchtte.’ Oke’. Ik sloeg mijn armen om hem heen, blij omdat hij meedeed maar ook bang omdat ik goed genoeg wist wat ik deed. Hij twijfelde even maar dan knuffelde hij terug. Ik weet niet waarom ik opeens het gevoel had dat Jane aan de deur stond.‘ Wacht even’ fluisterde ik Jasper zijn oor. Zacht genoeg om het Jane niet te kunnen laten horen als hij er stond. Ik liet hem los en keek naar de deuropening. Mijn vermoeden werd bevestigd. Jane stond bij de deur. Hij keek niet boos of bang, maar verdrietig.’ Ben zo terug’ fluister ik. als ik bij Jane ben begin ik in een recordtempo te praten om te zorgen dat hij me niet kan onderbreken.’ Ik kan hem toch niet zomaar laten stikken. Straks komt Red John en dan…’. Mijn stem stokte. Jane legde zijn hand op mijn rug. Hij gebaarde met zijn hoofd dat ik met hem mee moest komen. We liepen naar de gang en Jane deed de deur dicht. Ik dacht dat hij enorm zou uitvliegen maar hij was nogal rustig.’ Ik ben zo trots op je’ zei hij. Trots? Dat was wel het laatste dat ik had verwacht. Eerlijk gezegd dacht ik dat hij zou zeggen dat ik mijn tas zou moeten pakken en dan moest vertrekken.’ Je bent enorm verliefd op die jongen he’?’ Nietes!’ sprak ik tegen. Hij keek me aan en zei dat ik eerlijk tegen mezelf moest zijn. Ik begon na te denken. Ik had hem gekust met ‘7 minutes in heaven’ maar dat is gewoon een spel. Maar hier in mijn kamer deed ik dat ook. Ik riskeerde mijn leven door hem te proberen te beschermen. Na een tijdje realiseerde ik me dat Jane gelijk had. Alweer. Hij kende me beter dan ik mezelf kende.’ Hoe wist je dat?’vroeg ik toen ik weer kon praten.’ Zoals je het altijd voor hem opneemt’ zei hij.’ Het kon gewoon niet anders’. Ik keek naar de grond.’ Maar hoe zit het nu met Jack’? er ging een steek van verlangen door me heen. Ondanks dat ik gisteren nog met hem had gepraat miste ik hem zo. Jane had zijn vinger net op de gevoelige plek gelegd. volgens mij wist hij dat maar wou hij me gewoon eens laten nadenken over wat ik echt wou.’ Jane, ik ben nog altijd verliefd op Jack maar dan kan ik toch niet zomaar met Jasper blijven zoenen en hem beschermen. Maar ik kan hem toch ook niet gewoon laten afslachten en….’ Jammerde ik. Jane sloeg zijn armen om me heen. Ik drukte me tegen hem aan en huilde alle angst eruit. Wat ben ik blij dat Jasper me nu zo niet kan zien. Hij zal helemaal geen vertrouwen in ons plan hebben, maar als hij me nu zou zien zou hij alles gewoon in de wind slaan en het totaal negeren. Als ik een beetje ben opgeknapt maak ik me los uit Jane zijn greep en ga terug naar Jasper.