[028]
Isaiah Timber
‘Ga je mee naar Sam en Emily?’ vraagt Kim me. Ze komt net de kamer inlopen terwijl ik de herhaling van een of andere soap zit te kijken. Ze heeft haar blauwe pyjama verwisseld voor een licht grijze skinny met een zacht roze truitje dat losjes om haar lichaam valt. Haar zwarte haren zitten in een mooie schuine vlecht.
Samen stappen we over het voetpad naar Sams huis. De regendruppels van vannacht liggen nog op de bladeren en wanneer de zon doorbreekt krijgen de druppels een kristalwerking. Alles sprankelt. Kim en ik kijken even aar elkaar en glimlachen. De zon schijnt hier niet vaak maar als het zover is, dan is La Push een van de mooiste plaatsen om te zijn.
We nemen niet de moeite om onze komst aan te kondigen door op de afgebladderde deur te kloppen want ze hebben ons toch al de treden van de veranda op horen komen. Nu ik er over na denk, de enige jongens die zo’n absurd goed gehoor hebben, zijn de shape-shifters…
Kim loopt gelijk door naar de woonkamer. Maar ik houd even halt bij de kapstok en laat mijn leren jasje van mijn schouders glijden. Voorzichtig stap ik naar de deuropening. Daar zie ik de jongens verdeelt door de kamer zitten. Ze kijken allemaal afwachtend op naar mij. Ik moet even mijn ogen sluiten om te beseffen dat dit allemaal wezens zijn die binnen twee seconden in enorme beesten kunnen veranderen. Maar dat kan Elan ook en daar leef ik zelf mee in een huis. Dat stelt me gerust. Ik open mijn ogen weer en glimlach de groep toe. Ze glimlachen allemaal terug. Twee jongens ontbreken. Paul en Embry. Ik kijk even vragend naar Jared. ‘Wachtlopen,’ beantwoordt hij mijn onuitgesproken vraag. Ook dat moet even doordringen. Door dit soort dingen wordt de werkelijkheid wel even heel hard in je gezicht gedrukt. Mijn grote liefde is nu ergens als een enorme wolf aan het rondrennen om ons dorp te beschermen tegen aanvallen van… Ja, van wat eigenlijk? Dat moest ik Paul nog maar even vragen.
Emily keek me even geruststellend aan en stak haar hand naar me uit. Ik loop naar haar toe en leg mijn hand in de hare. Ze vouwt haar vingers om mijn hand en trekt me mee naar de keuken.
Lachend veeg ik wat bloem van de vloer. Emily was met mij en Kim koekjes met chocoladestukjes gaan bakken. Maar we konden het natuurlijk niet laten om lollig te doen door een beetje meel in elkaars pikzwarte haar te gooien. Gelukkig had het grootste deel van het beslag de oven gehaald dus nu zaten er drie platen chocoladekoekjes in de oven.
Beetje kort maar ik moet mijn tas nog inpakken voor mijn weekendje weg. X
Reageer (2)
Weekendje weg? Neeeee dat betekent geen hoofdstukken ~le cry
1 decennium geledenveel plezier!!!!
1 decennium geledensnel verder