DG - Juryrapport

Stijl
De stijl is redelijk, het verhaal leest soepel genoeg, al is het weinig onderscheidend en soms wat clichématig. De problemen zitten vooral in het verhaal zelf.
Plot, personages
Het verhaal blijft aan de oppervlakkige kant en het conflict komt niet goed uit de verf. Mijn vraag is: wat wil je met dit verhaal vertellen? De opbouw is duidelijk, Didderic wordt geconfronteerd met een probleem waarvoor een oplossing gevonden moet worden. Hij is alleen wel erg vergevingsgezind. Het is best een stevig conflict, zijn vrouw krijgt een kind van een ander, maar hij straft haar en zijn vriend mild en het loopt allemaal goed af. De conflictstof wordt niet uitgebuit, het was veel spannender geweest als hij bijvoorbeeld zijn vrouw en zijn vriend wel streng had moeten straffen om zijn gezicht te redden (het is niet niks in zo’n maatschappij als je vrouw je belazert), dan had je zijn tweestrijd kunnen tonen. Er zijn vele mogelijkheden waarop je zo’n situatie op de spits kunt drijven. Je mag het je personages best wat moeilijker maken, van hun reacties op een moeilijke situatie worden ze alleen maar menselijker. Nu blijven ze veel te oppervlakkig en daardoor pakt het niet. Bovendien zitten er wat inconsequenties in. Didderic vindt zijn vrouw met een kind; heeft hij niet gemerkt dat ze zwanger
was? Hoe heeft zij dat negen maanden kunnen verbergen? Het gegeven van die kast waar ze naar kijkt is intrigerend, ik was best benieuwd wat erin zat, maar als ze haar kind daar heeft verborgen zodat Didderic het niet vindt, waarom kijkt ze dan zo naar die kast dat hij wel argwaan moet krijgen? Waarom is hij niet kwader, als hij zo de horens krijgt opgezet? Kortom, diep de motieven en reacties van je personages meer uit, dan krijgen ze ook meer karakter. Nu blijft er niets van hangen, het wordt niet spannend en het zet je niet aan het denken.