DG - 12

“Ik wilde een dienaar van hem maken, hij kan voor mij komen werken. En hij moet bijna al zijn bezittingen aan mij afstaan.” Graaf Didderic aarzelde even, en ging toen verder: “Ik heb er over getwijfeld om misschien een slaaf van hem te maken, maar dat vind ik eigenlijk niet echt nodig.”
“De dingen die hij heeft gestolen zijn zeer belangrijk voor de familie. Wat zou u gedaan hebben als hij het niet uit zichzelf had teruggebracht? Ik begrijp dat u hem van de gebruikelijke straf wilt sparen, maar dan raad ik u aan hem toch tot slaaf te maken.”Gertrudis en Baldewin schrokken. Didderic Greunestein knikte.
“U heeft gelijk, eerwaarde, net als altijd.” Hij wendde zich tot Baldewin. “Je mag kiezen, Baldewin. Blijf je hier en word je mijn slaaf, of moet ik je de straf van een misdadiger laten ondergaan, je aan de schandpaal binden en je hand laten afhakken?” Baldewin slikte, maar zei toen kalm:
“Ik blijf liever hier, als u dat goed vindt.” Dideric knikte:
“Zo zij het.”
De priester knikte goedkeurend, stond op en deed alsof hij op het punt stond te vertrekken, toen hij zich weer glimlachend omdraaide naar Didderic, Gertrudis en Baldewin.
“Jullie hebben je toneeltje goed opgevoerd, ik zou het hebben geloofd.” Gertrudis en Baldewin stonden perplex, maar Didderic glimlachte.