Third

Katharine Sarah Wales


"what are you doing?" Zayn liep op me af. veel had ik nog niet met hem gesproken. Harry vertelde me dat Zayn zich met Niall bezig had gehouden. wat ik wel begreep. ik voelde me onmenselijk schuldig tegenover Niall. maar ik kon er niks aan doen. ik kende hem niet, en mezelf ook niet. "I-I just enjoyed the view.." een betere smoes kon ik niet verzinnen. maar Zayn leek er genoegen met mee te hebben. "are you coming inside with me. I want to show you your room." mijn ogen werden groot. hij bedoelde toch niet dat ik samen.. nee toch? Zayn grinnikte, "Niall sleeps in my room." ik haalde opgelucht adem. "Zayn," ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen tegen hem. "if you want to talk with someone, my door is always open." ik was blij dat hij begreep wat ik bedoelde. hij glimlachte en pakte mijn hand. samen liepen we naar de deur en hij begeleidde me naar mijn kamer. mijn mond viel open toen ik de kamer zag. ik kneep in mijn arm om te kijken of ik niet gewoon stond te dromen "your reaction is exactly the same, as the first time you saw this room!" de kamer was perfect. het was een ruime lichte kamer. met in het midden een wit bed. het was prachtig ingericht. in de hoek, zag ik een bureau staan. ik liep erheen en zag allemaal foto´s hangen. er hing en foto tussen, van Niall en mij. we stonden te zoenen en Harry sprong er net voor toen de foto gemaakt werd. zonder dat ik het door had, liep er een traan over mijn wang. Zayn, die ondertussen naar me toe was gelopen, trok me in een knuffel en probeerde me te troosten. ik snoof nog een keer luid, rechtte mijn schouders, en liep toen naar de woonkamer. "so, what do you think about your room?" Harry klopte naast zich op de bank. ik ging naast hem zitten. "it's really beautiful." Liam die tegenover ons zat keek me aan. "don't you want to sleep? you look very tired." "yeah, you're right. i'm going to sleep. goodnight guys!" en niet veel later lag in in het enorme bed.


Niall James Horan

Dagenlang lag ik al futloos in bed. ik kon niks anders doen dan nadenken en slapen. ik had zelfs geen zin in eten. Zayn kwam de hele tijd langs om met me te praten. maar ik had er geen behoefte aan. het enige wat ik wou, was Kate terug. ik miste haar, hoe we samen uren in bed konden liggen, zonder ook maar wat te zeggen. hoe we samen uit eten gingen, naar een overvolle nando's. ik miste zelf de ruzies die we hadden als we elkaar even niet uit konden staan. ik werd dan boos en dan begonnen we tegen elkaar te schreeuwen. tot één van de jongens ons weer uit elkaar haalden. Kate begon dan altijd zenuwachtig in haar haar te plukken. en ik moest dan lachen. ruzies waren dan zo weer opgelost. één keer hadden we echt ruzie. de oorzaak weet ik niet meer. een week lang was ze boos op me, en wat ik ook probeerde, niets hielp. ik was er kapot van, en de jongens vonden het ook moeilijk irritant. uiteindelijk kwam belde Kate me op en vroeg ze waarom we ook alweer ruzie hadden.
ik glimlachte bij de gedachten aan de goede en slechte herinneringen. de dag voor ze wakker werd, waren haar ouders bij haar geweest. ik had ze nog nooit gezien, dus ik wist eerst helemaal niet wie ze waren. gelukkig was Liam er ook, hij kende haar ouders wel. toen Kate's ouders weer weg waren, vertelde Liam dat Kate haar ouders nooit echt veel aandacht aan haar besteed hadden. dus dat ze daarom al op haar 17e op zichzelf ging wonen. met mij wilde Kate er nooit over praten. niet belangrijk, vond ze.
ik schrok wakker van mijn gedachten, door geklop op de deur. langzaam schoof de deur open, en het gezicht van Zayn kwam tevoorschijn. "how are you?" ik keek dof op. "I'm fine, is she a sleep?" hij knikte en kwam bij me op bed zitten. "I know that you think you're alone. but that is not true. we all want to help you, but please Niall, let us in. It's hard for all of us. she don't reconize you, but I think her memory will turn back. and if it doesn't come back, you need to make her fall for you again." ik dacht na over de woorden van Zayn. wat nou als hij gelijk had. dat ik haar weer opnieuw verliefd op me moest laten worden. zou het me lukken? ik moest weer in actie komen! maar eerst wat anders, "I'm hungry, do we have some pancakes?"



reacties misschien?
ik vind dit verhaal best lastig te schrijven, en ik weet echt niet of de engelse zinnen kloppen.. dus opbouwende kritiek is ook altijd welkom! xx