Thirty-one.

“Your wrong Nialler!” gooi ik eruit. Alle blikken zijn op mij gericht. Gespannen wacht ik af op de reacties. Niall kijkt me niet-begrijpend en bang aan. “I mean... I just...” opeens wordt mijn lichaam overgenomen door mijn zenuwen. Ik weet niets meer uit te brengen. De tranen prikken achter mijn ogen. Ik verzet me er tegen en staar naar de grond. Ik voel de blikken op me branden. Kom op Harry, get your act together! Ik bal mijn handen tot vuisten en druk mijn nagels diep in mijn huid. “That one loves you too Niall.” zeg ik dan zacht. Ik hef mijn hoofd op en vang zijn blik. Hij kijkt bang. Bang dat ik zijn geheim ken. Ik probeer een glimlach op mijn mond te krijgen. Met moeite lukt dat. Ik kijk hem aan, recht in zijn hemelsblauwe ogen. Samantha herstelt zich snel. “What are you going to do now you know this, and are you still not going to tell me who it is?” vraagt ze nieuwsgierig aan Niall. Houdt ze zich van de domme of begrijpt ze het echt niet? Hij wend zijn blik af en ik zie hem nadenken. “Something I should have done a long time ago.” zegt hij dan. Hij staat op en vangt mijn blik. Hij glimlacht en loopt naar mij toe. Mijn hart lijkt te bezwijken. Ik volg elke beweging die hij maakt. Het lijk uren te duren voor hij eindelijk voor mijn stoel staat. Hij pakt mijn hand en trekt me omhoog. Langzaam brengt hij zijn gezicht richting de mijne. Dan raken zijn lippen de mijne. Mijn nekharen schieten omhoog. Op dit moment heb ik gewacht. Langzaam streelt zijn tong over mijn onderlip. Ik open gewillig mijn mond. Dat iedereen naar ons staart kan me niks schelen. Dit is óns moment. Onze tongen strelen zachtjes langs elkaar. Kippenvel verspreid zich over mijn lichaam. Zijn hand strijkt over mijn wang. Ik open mijn ogen en kijk recht in die van hem. De speelse fonkeling die hij altijd had is terug. De Niall voor wie ik ben gevallen is terug.