Untill I found you ||161|| Tom

Tom

Ik ga naast Amynthas zitten en leg mijn hand op haar heup. Ik ben blij dat ze nu met ons verder mee gaat op tour, maar de reden waardoor niet. Ik had veel liever gehad dat ze zich thuis veilig voelde en dat de ruiten niet ingegooid waren.
'Hebben jullie al gegeten?' vraag Amynthas halverwege haar broodje. Instemmend knikken we. We hebben eerst een broodje gehaald voor onszelf en daarna eentje meegenomen voor Amynthas. 'En Levi?'
'Levi hebben we nog even laten slapen.' Amynthas knikt en legt haar hoofd op mijn borst. 'Hoef je niet meer?' vraagt Georg. Het water staat hem al in de mond. Amynthas veert overeind. 'Jawel hoor!' De grijns die op Georg zijn gezicht verschenen was, verdween weer. Bill sloeg hem tegen zijn borst. 'Vreetzak,' hoor ik hem mompelen. Ik kan het niet laten om te grijnzen, maar Bill heeft wel gelijk. Georg kan echt heel veel eten.

'Wanneer moeten we weg?' vraagt Amynthas. Ik kijk naar een van de jongens. Die weet dat vast wel. Ik heb het namelijk niet onthouden toen David het zei. Op dat moment was ik alleen maar met Amynthas bezig.
'Over een uurtje ongeveer. Als je wilt kan je je nog snel even douche.'
Snel eet ze de laatste happen van haar broodje op en knikt. 'Graag. Ga je mee Tom?' De grijns op mijn gezicht wordt breder. 'Natuurlijk!' Amynthas slaat tegen mijn schouder. 'Gewoon douchen, pervert.' Ik grinnik zacht en druk een kus op haar wang. 'Dat wist ik wel hoor.' Amynthas grinnikt. 'Dat zeggen ze allemaal ja!'