I never thought you love me 001

Wauw, wat zijn ze goed, One direction! Ik stond hier echt te genieten. Ze waren zo mooi, en zo knap... en zó onbereikbaar! Ughlf, ze zullen mij nooit zien staan, ik zal ze waarschijnlijk nooit leren kennen Oke, niet aan denken Floor, niet aan denken. Je maakt jezelf er alleen maar verdrietig mee.. 'We want a girl to come on stage, who wants?' Vroeg liam. De hele zaal barstte los, iedereen wilde natuurlijk! Zelf ging ik op mijn stoel staan om zoveel mogelijk op te vallen, ik zat ook nog eens op de tweede rij, dus ik was wel te zien. Liam's ogen gleden de zaal rond op zoek naar een goed meisje voor het podium. Zijn ogen waren bijna bij mij.. Kom op, KOM OP! Zie me! En toen PATS, BOEM gaat een menselijk nijlpaard voor mijn neus op haar stoel staan. Hoppa, kans weg. 'Yeah, we found someone!' Roept Liam vrolijk. Hij gaat via de trap van het podium. Hij komt deze kant op, zou het dan toch...? Maar nee hoor, die dikke zeekoe voor mij wordt gekozen. Oke, dat ik niet wordt gekozen is niet zo erg, wel jammer, maar geen ramp. Maar dat in plaats van duizenden andere meiden dát nijlpaard ding voor mij wordt gekozen, dát is wel erg! Ik kijk teleurgesteld naar mijn handen. Kom op Floor, zit hier nou niet zo te treuren en geniet van deze avond, denk ik bij mezelf. Weer wat vrolijker kijk ik op. Ik zie dat Harry heel even naar me kijkt, en dan laat hij zijn oogverblindende smile zien. Smelt... Ik lach vrolijk terug, dit maakt mijn héle avond weer goed!