Part 38

'Dus, zullen we even gaan lopen?' vraagt Harry, niet veel later. Ik knik, ik had toch niets beters te doen. Hij loopt richting het park, ik volg hem gelijk. 'Mag ik nog steeds niets weten over jou?' vraagt hij sneaky. Met opgeheven hoofd kijk ik weg. 'Nee.' Ik wil hem best wat vertellen, maar het is gewoon leuk om hem te pesten. 'Alsjeblieft?' vraagt hij met smekende oogjes. 'Wat wil je weten?' vraag ik uiteindelijk. Ik kan niet tegen zijn ogen. 'Alles!' roept Harry uit en hij oaat zich zakken op een bankje. 'Bijvoorbeeld...?' zeg ik terwijl ik me naadt hem laat zakken. Hij kijkt even omhoog, ik vermoed voor inspiratie. 'Bijvoorbeeld je vrienden en familie? Hoe je in de muziek bent gekomen?' hij kijkt me aan met zijn glimlach. 'Ik heb een vader, moeder en een zusje die heel erg fan van je is. Waarschijnlijk zou ze gaan flippen als ze me nu met jou zag. Ik mis mijn vrienden, hoewel dat er maar twee zijn. Ze waren de beste die je er kunt wensen. Ze zijn mijn familie eigenlijk wel. Euh, en de muziek...' ik kijk even bedenkelijk. 'Ik zit in de muziek omdat ik een bepaald iemand wil laten zien dat ik meer ben dan gewoon een meisje die hij kan gebruiken. En waarom vertelde ik dat nou.' roep ik uit. Ik weet zeker dat hij nu meer wil weten. En ik had gelijk. 'Hoe bedoel je?' vraagt hij. 'Eh, het is nogal persoonlijk. Laten we het erop houden dat hij nogal een asshole was.' antwoordt ik snel. Het blijft een paar seconden stil. 'Daarom had je een hekel aan mij.' zucht hij uiteindelijk. Het klinkt een beetje zielig. En dan uit het niets begin ik te lachen. 'Huh, wa-wat is er?' vraagt Harry geschrokken. 'Dat heeft niets met jou te maken. Ik mocht je niet omdat je gewoon vervelend was!' 'Hmpf, wat kun jij gemeen zijn.' zegt Harry beledigt, waarna hij speels naar me knipoogt.