Hoofdstuk 1

Eindelijk we zijn aangekomen in Nederland. Ik heb hier 13 jaar gewoond tot mijn moeder in Amerika een man tegen kwam. Uit eindelijk is ze dan nu ook met hem getrouwd en ik noem hem dan ook gewoon mijn vader. Nu woon ik dus 2 jaar in Amerika. Ik vond het verschrikkelijk om uit Nederland weg te gaan, al mijn vrienden,vriendinnen en familie zou ik vreselijk missen. Maar gelukkig naar een paar maanden vond ik het daar hartstikke leuk en heb daar geweldige drie vriendinnen: Britney, Carmen en Celina. Gelukkig had ik al engels in Nederland geleerd op school, dus dat kwam nu zeker goed van pas. Nu gaan we dus een weekje naar Nederland om naar onze familie te gaan. Ik had me er al heel lang op verheugd, en het was dan nu ook eindelijk zo ver.

We lopen het vliegtuig uit. Mijn vader was in Amerika gebleven, waarom eigenlijk wist ik zelf geen eens. We pakken onze koffers en we lopen naar de ontvangsthal. Onze hele familie zou daar op ons aan het wachten zijn. Ik zie daar me nicht Sophie staan en ren als een gek naar haar toe. We vliegen elkaar om de hals. Ik ben zo blij om je te zien zegt Sophie met tranen in haar ogen. Ik ben ook zo blij om jou te zien ik heb je zo gemist. Ik heb het altijd al super goed met haar kunnen vinden. Toen ik nog in Nederland woondde ging ik bijna elke elke dag naar haar toe. We deden super veel leuke dingen en we vertelden elkaar alles. Ik vond het dan ook vreselijk dat ik haar voor zo lange tijd moest missen. We stonden nu al 5 minuten zo. Ik liet Sophie los en gaf de anderen van mijn familie ook een knuffel. Ze zeiden allemaal dat ze blij waren om mij en mijn moeder weer te zien. We liepen met z'n allen richting de auto's. Iedereen reed weer naar zijn eigen huis en dan zouden we morgen weer met z'n allen wat leuks gaan doen. Mijn moeder en ik logeerden bij Sophie omdat ik dat zo graag wou. We stapten de auto uit en we liepen het huis in. Ik en Sophie gingen gelijk naar Sophie's kamer om daar mijn bed klaar te maken. Mijn moeder, tante Monique en oom Marco gingen in de woonkamer zitten om koffie te drinken. Tante Monique en oom Marco waren echt super lieve mensen. Toen we klaar waren met het bed was ik heel erg moe. Ik had natuurlijk ook een hele zware reis achter de rug. Sophie begreep dat ik wou slapen, dus we liepen naar beneden om weltrusten tegen de andere te zeggen. Na 10 minuten lag ik dan ook in me bed, en ik was al heel snel in dromenland.