Hoofdstuk 10

“Wat heb ik in hem vergist Fleur.” “Ik weet het niet meer Eva?” “Wat weet je niet meer?” “Wie ik nog moet geloven of wat ik nog moet geloven.” “Ja, ik weet het ook niet meer.” Wolfs dwaalt de hele stad door. Dacht Eva nou echt dat hij alleen dat wou van haar. Hij wou gewoon bij haar zijn. Dagen gaan er voorbij tot Eva inderdaad ontdekt dat er met het bandje was geknoeid. Ze laat een boodschap achter voor Wolfs. Het duurt niet lang of Wolfs belt aan. Ze laat hem binnen. “Het spijt me Wolfs dat ik jou weer niet geloofde.” “Het is al goed Eva.” Hij knuffelt haar. Hij wilt haar weer een klein kusje op haar mond geven maar ze duwt hem weg.

“Sorry Wolfs, er is zoveel gebeurd en ik weet het niet meer. Ik weet niet meer wie de goeie zijn en wie de slechte. Ik ben eerlijk gezegd door alles wat er gebeurt is een deel van mijn vertrouwen in jou kwijt. Het spijt me.” “Ik begrijp het wel.” Wolfs gaat weer weg. Fleur gaat er ook vandoor en dan komt Marion op bezoek. “Hey Eva alles goed met je?” “Gaat wel hoor Marion.” “Wat is er?” “Nou gewoon. Er is zoveel gebeurd dat ik een deel van mijn vertrouwen in Wolfs kwijt ben. Ik weet ook niet meer wie de goeie en wie de slechte zijn. Wat moet ik nou doen? Ik weet het gewoon niet meer.” “Nou dat is heel wat Eva. Misschien dat je even vrij neemt om alles te laten bezinken.” “En dan ben ik nog eens zwanger van die Peer.” “Je bent zwanger.” “Ja zeg ik toch maar wil het kind niet.” “Wat ga je doen?” “Nou geen idee. Ik wil het niet maar abortus vind ik dan weer zo erg.”

“Ja dat snap ik.” “Het is zo een puinhoop Marion.” Marion pakt Eva vast. “Het komt allemaal wel goed Eva.” Eva en Marion gaan op zoek naar Lisa,Berber,Peer en Daan. Eva gaat een gebouw binnen en vindt iets maar opeens wordt er iets in de nek van Eva gespoten en ze valt weg maar dan komt Marion en ziet ze Peer weglopen. Marion herkent hem meteen door de foto die Eva haar eens had laten zien maar belt eerst een ambulance voor Eva. Na de onderzoeken komt Marion bij Eva op de kamer. “En wat zeiden ze?” “Ik heb een miskraam gekregen door die spuit.” “Dan heeft Peer zijn eigen kind vermoordt.” “Dat is zijn probleem. Het kan me niet schelen. Ik draag zijn kind niet meer en ik ben er niet droevig om.”

Paniekerig komt Fleur,Maxime en Mirelle binnen. “Wat is er met jullie aan de hand?” “Wolfs! Ze hebben hem meegenomen!” “Wat!” Ze stapt uit bed. “We moeten hem vinden en wel nu meteen” Eva begint meteen Wolfs te gaan zoeken. Ondertussen bij Lisa,Berber,Peer en Daan. Peer en Lisa zijn met elkaar aan het kussen en Berber en Daan zijn met elkaar aan het kussen. “Wat willen jullie van mij? Laat mij toch eens met rust!” Lisa kijkt hem kwaad aan. “Nee wij laten jou niet met rust. Luister Wolfs we gaan je door een hel laten gaan. Lisa slaat breekt een vinger van hem. Wolfs schreeuwt het uit van de pijn. Daarna breekt Peer een vinger en dan Berber en dan Daan. Ze lachen alle 4 om te zien hoeveel pijn hij heeft. Daan:” En dit is nog maar het begin Wolfs. Dit is nog maar een begin.”