(no subject)

Plotseling scheen de maan door de ramen van de bibliotheek.
Het licht was verblindend. Ik kon mijn voeten niet meer verzetten.
Ik wist niet wat er gebeurde, het ging allemaal zo snel.
Een second geleden stond ik nog in de bib en als ik nu om me heen kijk zie ik niets, helemaal niets. Het enige dat ik zie is rood. Rood, rood, rood! Alles om me heen is rood! Ik word wakker. Ik zie mijn moeder en mijn vader.
Ik zie ons gezin van vroeger, toen mijn moeder en mijn vader nog van elkaar hielden. Nee! Ik wil dit allemaal niet nog eens meemaken!
Ik zie hoe mijn moeder en mijn vader tegen elkaar beginnen te roepen. Mijn vader gooit een fles naar mijn moeder en ...! Nee, Nee, Nee! Dit kan niet waar zijn! Ik denk dat ik droom, dus ik doe mijn ogen toe en als ik ze weer open zie ik mijn moeder wenen. Haar arm bloedt. Ik wil haar helpen, maar ik kan niet weg, ik kan niet bewegen! Ik wist echt niet wat te doen. Ik besloot dan maar om gewoon de hele tijd mijn ogen toe te houden tot het gedaan was, maar zelfs dat kon ik niet! Ik kon mijn ogen niet meer sluiten! Wat was er toch aan de hand met mij? Misschien had ik in het verleden een fout gemaakt. Misschien zijn mijn ouders niet gescheiden om financiële redenen, maar om mij! Maar wat moest ik dan doen? Waarom werd ik dan terug naar het verleden gehaald? Ik bedacht dat ik misschien iets moest zeggen. Ik deed mijn mond open, maar er kwam geen geluid uit. Ik kon zelfs niet spreken! Wat was er toch aan de hand? Ik deed mijn vingers in mijn mond en probeerde erop te fluiten. Het lukte! Dan kan ik toch nog iets! Maar ze hoordden me niet. Ik floot nog eens. Beiden keken ze om. Ze zagen me!
"Jongen, waar heb je gezeten?" vroeg mijn moeder.
"Ja, Tenzin! Waar was je? We hebben je overal gezocht!" voegde mijn vader er aan toe. "Ik ... Ik was de weg kwijt!"wist ik dan maar uit mijn duim te zuigen. Ik kon praten! Wat was ik blij!
"Je vader gaf mij de schuld! Hij wou al scheiden! Wat ben ik blij dat jij er bent!" zei mijn moeder.
Dus zo zat het! Mijn ouders waren gescheiden om mij! Ze gaven elkaar de schuld van mijn verdwijning en daardoor zijn ze gescheiden!
"Misschien kan ik, als ik terug in de echte wereld ben, het terug goed maken tussen mijn moeder en mijn vader." dacht ik. En Plotseling lag ik terug in de bibliotheek.