Part 36

Ik gaap en open mijn ogen. Het is zaterdag, geen training voor mij vandaag. Eindelijk een vrije dag. Ik ga rechtop zitten en rek me uit. Ik sla mijn benen over de rand van mijn bed en zet mijn voeten op het koude laminaat. Dan sjok ik naar de keuken voor wat eten. Ik moet echt boodschappen doen, ik heb bijna niets meer. Teleurgesteld sluit ik de koelkast en kleed ik me om. Ik ga wel naar de Starbucks. Duur ontbijtje, maargoed, dat overleef ik ook wel weer. Want tja, het is en blijft Starbucks. Als ik mijn schoenen aan doe en mijn tas heb, sjok ik naar buiten. Niet veel later steek ik de straat over en zit ik in de Starbucks met een beker HazelnootChocolademelk en een chocolade muffin. Ik ben Chocolade verslaafd, even dat je het weet. Ik pak heel ouderwets de krant van een tafel en begin de sudoku's te maken. Het is raar, maar dat doe ik gewoon, het is relaxend. Gewoon nergens aan denken en concentreren op cijfers. '1... 2... 3... De vier moet hier. 5... 6... Zeven kan daar en daar. 8... En negen kan daar en daar. Hmm...' mompel ik.
Het is een heerlijk rustige ochtend tot er opeens een bepaald iemand tegenover me komt zitten. 'Praat je altijd tegen jezelf?' vraagt Harry lachend met een beker in zijn hand. Ik kijk op en zeg niets. Hij glimlacht. Zijn krullen zitten warrig op hun plek en zijn groene ogen stralen. Nee, dit is geen goede manier om nu zo te denken. 'Ik zag je al hierheen lopen, dus ik dacht, waarom ga ik niet gezellig bij je zitten.' hij zet zijn beker op de tafel. Ik zucht en leg de krant neer. Ik staar hem aan en zeg niets. Hij draait wat aan zijn beker. 'Je bent vrij vandaag, toch? Ik namelijk ook, dus ik dacht, waarom niet wat doen vandaag? We hebben nog een week tot de voorstelling en ik wil je wat beter leren kennen. Wat dacht je van even rond NewYork lopen. Gewoon gezellig lopen en... Euh.' hij stopt met praten bij het zien van mijn blik. Hoe kan hij zo normaal doen terwijl hij Charissa zo pijn heeft gedaan. 'Wat is er?' vraagt hij voorzichtig. 'Hoe kon je haar dat aandoen?' begin ik mijn preek. 'Wat? Wie?' stottert hij. 'Charissa! Je hebt haar gebruikt!' roep ik. Hij zucht vermoeid. 'Dat was gewoon aardig zijn voor de fans. Dat is alles.' Dat was de streep. Ik sta in een ruk op en pak zijn kraag dreigend vast. 'Weet je wel hoe verliefd ze op je was?! Ze werd helemaal gek in het park die avond! En jij gebruikt haar gewoon! Je hebt geen gevoel, Harry Styles. Je bent gewoon weer zo'n arogante zak die denkt dat hij alles kan krijgen! Maar ik zal Charissa beschermen tegen jou!' Hij kijkt geschrokken, maar herstelt zich snel. 'Nu heb ik mijn drinken geknoeid.' zegt hij droog. Ik smijt hem terug in de stoel. 'Hoe kon ik ooit denken dat je aardig kon zijn.' fluister ik teleurgesteld. Ik pak mijn tas en haast me de Starbucks uit. Fijn, mijn vrije dag is verpest.