* Second *

Bijna viel ik flauw door die schuld en krampen die mij krenkten. Had hij het niet verdiend? Was mijn wraak niet rechtvaardig? Maar dat alles was nu onrelevant, want dit was mijn laatste schooljaar en ik was klaar. Ik was afgestudeerd en Louis had al een tijdje onze school verlaten. Hij wou zijn kans wagen bij x-factor.

Ik kan me zijn eerste optreden op onze school héél goed herinneren. Het was de dag voordat hij vertrok en twee dagen later toen hij erachter kwam dat ik die roos verstuurd had. Ik was verbluft wanneer ik voor het eerst die harmonische klanken uit zijn jeugdige stem hoorde. The Rogue was een erg succesvolle band bij ons op school. Iedereen was gek op hen. Voordat hij zijn lied aan iedereen begon te performen, werd ik door hem terug op mijn plaats gezet.

“ Hey, Guys!” Zei hij door de microfoon. Hij zat laks op een stoel en keek me recht in de ogen. “ This is for a person who needs to climb higher to heaven and has to do something crazy for the first time of her life!” De muziek verdrong de rare gezichtsuitdrukkingen die zich om me heen vormden. Ik zette een stap terug, knikte – bijna onderdanig - naar hem en liep naar buiten.