10.

Onder weg naar de kerkers keken veel meisjes mij jaloers aan. Ik grinnikte, Draco keek me vragend aan. ‘Kijk hoe die meisjes me aan kijken’ en Draco grijnsde. Bij de kerkers liep ik langs de Gryffindors maar Harry kwam voor me staan, met een veel betekende blik. ‘Wat moet je Potter?’ zei Draco. Hij spuugde het woord Potter uit alsof het een smerig iets was. Ik legde mijn hand op zijn schouder en zei ‘Je hebt het wel over mijn tweelingbroertje hè. Je doet maar lelijk tegen elkaar als ik er niet bij ben begrepen?’ zei ik en ik keek ze allebei streng aan, langzaam knikten ze. ‘Kan ik je misschien even spreken? Alleen?’ vroeg Harry. ‘Ja tuurlijk. Loop maar door ik kom zo weer’ zei ik tegen Draco en Blaise. Ze knikten en liepen door naar de andere Slytherins. Harry begon te praten toen ze op gehoorsafstand waren. ‘Waarom heb je het gewaad van Slytherin aan? En waarom ben je ineens bevriend met Malfoy?’ ‘Ik blijf vandaag bij Slytherin tot Ron normaal kan doen. Draco is niet zo heel erg hoor hij heeft zijn excuus aangeboden en zijn opnieuw begonnen’ ‘ohh… oké maar ga je vanmiddag mee naar Hagrid?’ ‘nee bedankt vertel me zaterdag alles goed? maar ik ga weer’ snel gaf ik Harry een knuffel en liep naar de Slytherins. ‘Wat wilde hij?’ vroeg Draco nieuwsgierig toen ik naast hem ging staan. ‘Niks bijzonders’ antwoordde ik. 5 minuten later kwam Snape eindelijk. Hij maakte de deur open en zei nors dat we naar binnen moesten. Ik ging ergens achter aan in de klas zitten en Draco kwam naast me zitten. Voor ons kwam Blaise en nog een meisje met blond haar zitten. Professor Snape begon met de les, maar na 5 minuten haakte ik al af omdat ik had allemaal al wist. Snape had me vroeger ook les gegeven in toverdranken maar toen was hij niet zo saai. Ik begon een gesprek met Draco de ook al was afgehaakt. ‘Rose!!’ hoorde ik ineens de hele klas roepen. ‘ja?’ vroeg ik droog. ‘Mejuffrouw Potter waarom reageert u niet als ik u iets vraag?’ Vroeg Snape boos. ‘Omdat ik niet reageer op Potter omdat ik zolang als ik me kan herinneren met mejuffrouw Queen word aangesproken’ zei ik verveeld. ‘Goed, kunt u dan misschien nu wel antwoord geven op mijn vraag?’ Hij kwam voor me staan. ‘Natuurlijk Professor’ zei ik beleefd ‘Waar zou u zoeken als ik u zou vragen om een bezoar?’ hij zette zijn bleke, tot vuisten gevormde handen op het tafeltje en boog zich met samengeknepen ogen dichter naar me toe in een poging dreigend over te komen, ieder ander kind zou het vast al in zijn of haar broek hebben gedaan.
‘ik zou het niet zoeken, ik zou iemand commanderen om het voor mij te gaan zoeken’ antwoordde ik verveel net als toen en ik blies een donker rode haar lok uit mijn gezicht. De hele klas moest moeite doen om zijn lach in te houden. Het verbaasde me dat Snape niet boos werd in dit gezelschap, iets wat elke andere leraar wel zou doen. In plaats van een hele lading punten af te trekken krulde zijn mond hoeken zwakjes om hoog tot een tevreden glimlach die zo snel weer verdween dat de meesten het niet was opgevallen. Het ontging mij niet en keek hoe zijn gezicht weer emotieloos werd. ‘Waarom heeft u het gewaad van Slytherin aan terwijl u in Gryfffindor zou beginnen?’ ‘Omdat het me hier ook wel gezellig leek’ glimlachte ik liefjes. ‘Nou goed dan. Omdat u vandaag bij Slytherin verblijft krijgt u ook een ander rooster van mij’ en hij gaf mij een ander rooster. ‘Alice!’ riep ik. ‘Ja Rosalie?’ zei Alice eerbiedig. ‘Kun je mijn tas even opnieuw inpakken?’ en ik gaf haar mijn rooster plus tas en verdween weer. De hele klas keek me raar en een beetje jaloers aan. Even later kwam ze weer, zette mijn tas naast me neer maakte een buiging en verdween weer.