De Hoef 12, Heerjansdam, Zuid-Holland, Nederland, 29 Maart 1930

’s Ochtends wordt ik door mijn moeder wakkergemaakt ‘’Liefje het is al bijna 8:00 uur je moet opstaan anders kom je te laat op school.’’ Snel spring ik uit bed en ren naar mijn kledingkast pak vlug wat kleren en ren naar beneden voor ontbijt. Als ik de trap af kom lopen zie ik een lange man met mijn moeder aan de keukentafel, ze zijn aan het praten. Ik loop ook naar de keuken en ga erbij aan tafel zitten en eet mijn boterhammen op. Dan ren ik snel naar de kapstok en pak mijn jas, maar ik kan mijn rugzak niet vinden, maar dan zie ik dat mijn moeder mijn tas heeft en ik loop ernaartoe ‘’Veel plezier op school vandaag’’ zegt ze en ze geeft me mijn rugzak ik geef haar nog snel een knuffel en ren dan snel naar school.
Eindelijk is de school uit ik loop uit het gebouw. Dan zie ik bij de poort een herkenbaar gezicht ik loop ernaartoe en zie dat het mijn tante is, tante Irina. Ze moet huilen ik kijk haar aan en geef haar een knuffel en vraag dan ‘’Wat is er gebeurd, tante?’’ ‘’Och meisje toch…..’’ zegt ze en dan moet zo nog harder huilen. Ze pakt mijn hand en zegt ‘’Er is iets heel ergs met mama ze is overleden.’’ Pas na een paar seconden dringt het pas tot mij door dat ze er dus niet meer is. Tante Irina en ik lopen samen naar huis. Thuis zie ik een grote gele wagen, een ambulance zegt tante Irina. Ik hoor mensen wat fluisteren, maar ik kan niet horen wat ze zeggen. Tante Irina zegt tegen mij dat ze ziek was. Maar ik geloof dat er iets anders is gebeurd, daarom fluisterden ze denk ik zo erg.