7.5

POV Samira:
Ook Ibrahim en ik hadden een geslaagde dag, we waren aan het zoeken naar huizen en waren de stad in geweest en nu waren we onderweg naar huis. "Ik ben moe."Klaagde ik. en ging op een bankje zitten die we onderweg tegen kwamen. "Kom dan op me rug."zei Ibrahim met een grijns waarna ik al snel op zijn rug sprong en we verder liepen naar onze hotel. "Het wordt echt tijd voor een eigen huis hoor"Mompelde ik die me al lichtelijk begon te irriteren aan het hotelleventje. "Geduld staat vooraan hoor."Zei Ibrahim lachend. "Maar het is zo alsof ik verwend ben."Zei ik, ik wist dondersgoed waar ik het over had want vroeger was ik ook zo, hoe meer ik bediend werd hoe gelukkiger ik werd, maar het was nu tijd voor een ander leven, ik wilde niet meer bediend worden en service krijgen, ik wilde voor me vriend zorgen en de luxe was ik zat die ik van me ouders had meegekregen. Ik legde me hoofd op Ibrahim zijn schouder en gaf hem kusjes in zijn nek."Je weet dat dat valsspelen is he."Grapte hij omdat die me graag kusjes terug wou geven. "Nou en , ik mag valsspelen."zei ik terwijl ik me armen sterker om hem heen sloeg. "Denk jij dat? wacht maar af tot we thuis zijn."lachte hij terwijl die keihard naar het hotel toe rende. "Ibi doe nou rustig!"Klaagde ik. "Wraak is zoet" zei hij lachend. Aangekomen bij ons hotelkamer gooide die me op bed en begon me te kietelen."Nou Ibi stop nou!" lachte ik het uit aangezien ik er niet tegen kon "Eerst een kus"Zei hij. ik gaf hem snel en liefdevol een kus waarna die stopte. "Je leert wel."Zei hij lachend terwijl hij naast me kwam liggen. Ik krrop meteen dicht tegen hem aan en viel zo al vroeg op zijn borst in slaap.